Artikel van Likoed Nederland, gepubliceerd op De Dagelijkse Standaard, 20 januari 2013.
Nogal wat journalisten en politieke commentators constateren verbaasd dat het ‘vredesproces’ nauwelijks een rol speelt in de Israëlische verkiezingen, aanstaande dinsdag.
Dat is te verklaren doordat Israëli’s van dichtbij zien dat het vredesproces door de Palestijnen en andere Arabieren in feite beëindigd is:
- De islamitische terreurorganisatie Hamas – de partij waar de Palestijnen in meerderheid op stemden – weigert principieel de al gesloten Oslo-vredesverdragen uit te voeren. Zo weigert Hamas geweld af te zweren, of Israel te erkennen.
- Premier Netanjahoe heeft in 2009 de Palestijnen een staat aangeboden, maar deze weigeren om daarover te komen praten.
- Fatah – de partij van Mahmoud Abbas – houdt zich aan vrijwel geen enkele bepaling van de al gesloten Oslo-vredesverdragen. Zo wordt er op de officiële Palestijnse TV nog steeds opgeroepen om Israel van de kaart te vegen, en worden Palestijnse terroristen die zich te midden van Joodse vrouwen en kinderen hebben opgeblazen, als ‘martelaren’ vereerd.
- Vanuit moslimfundamentalistische hoek (zoals Egypte!) wordt zelfs gezegd dat moslims zich nooit hoeven te houden aan verdragen die met Joden zijn gesloten.
Daar bovenop komt de rassenhaat die vanuit de Palestijnse Autoriteit verspreid wordt:
- Moordenaars van Joden krijgen een salaris betaald, dat toeneemt met het aantal Israëli’s dat men heeft vermoord.
- De door Abbas benoemde hoogste Palestijnse islamitische geestelijke Hoessein roept op tot genocide op de Joden (uitzending Palestijnse televisie op 9 januari 2012).
- De Palestijnse televisie prijst Jodenmoordenaars op de Palestijnse televisie. Zo prees president Abbas de Palestijnse nazi-oorlogsmisdadiger Hoesseini, die persoonlijk meer dan 5.000 Joodse kinderen naar de gaskamers stuurde (in een uitzending van de Palestijnse televisie op 4 januari 2013).
In de Nederlandse media worden deze onaangename waarheden nogal eens weggelaten. Israëli’s worden hier echter dagelijks met geconfronteerd. In Israël is er daarom in het politieke midden een hele grote meerderheid van Israëli’s te vinden dat het maar het beste is om de huidige situatie zo te laten:
- Israëlische burgers zijn nu redelijk beschermd tegen terroristische aanvallen, dankzij de veiligheidshekken.
- Dus heeft men verder weinig meer met de Palestijnen te maken. Die hebben immers zelfbestuur; 97% van de Palestijnen op de Westbank en 100% van de Palestijnen in Gaza leeft in gebied waar de Palestijnse regeringen de dienst uit maken, en waar anno 2013 precies nul Joden wonen.
Na de hierboven beschreven mislukking van de Oslo-akkoorden wil alleen de – flink gekrompen – linkerflank van het Israëlische politieke spectrum nog proberen om nieuwe verdragen met de Palestijnen te sluiten. Op de rechterflank gaan stemmen op om de voorlopige gebiedsverdeling uit de Oslo-akkoorden definitief te maken. Dat houdt in: annexatie van dat deel van de Westbank dat door Israel bestuurd wordt, waarbij de 3% Palestijnen die daar wonen, automatisch Israëlisch staatsburger zou worden, met alle rechten die daarbij horen.
Maar het inmiddels grote politieke midden, waaronder de Likoed, ziet dus het meeste in het handhaven van de huidige situatie.
Daardoor speelt de ‘Palestijnse kwestie’ maar een kleine rol in de aanstaande verkiezingen. Die gaan veel meer over de economie.
Die economie bloeit trouwens enorm door het positieve beleid van deze en vorige Likoed regeringen. Israel laat al jaren de beste cijfers zien van alle Westerse economieën zien: jaar op jaar rond de 4% economische groei. De inflatie is laag, en zelfs de werkloosheid is ondanks de wereldwijde crisis het laagste in 30 jaar: circa 6,5%, tegen meer dan 9% in Europa.
Circa 60% van de Israëli’s vindt Netanjahoe dan ook het meest geschikt als premier.
Vrijwel niemand heeft nog twijfel dat Likoed de grootste partij wordt en partijleider Netanjahoe daardoor de formateur wordt. Wat nog spannend wordt, is of de coalitieregering over rechts of over links gevormd zal worden.
