Artikel van Missing Peace, 18 november 2012.
De IDF operatie die beoogt een einde te maken aan de eindeloze raketaanvallen op Israëlische steden heeft de volle aandacht van de internationale gemeenschap
Daarbij vallen twee zaken op:
1) De media versloegen opnieuw nauwelijks de aanloop naar deze oorlog tussen de Islamistische terreurgroepen in Gaza en Israel.
2) Zowel de media als buitenlandse politici, die reageren op de situatie, duiden de oorlog ten onrechte aan als een ‘spiraal van geweld’ en simplificeren het conflict.
De nieuwe Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken Timmermans had bijvoorbeeld de volgende oplossing: “Stop met geweld, ‘de-escaleer’ en kom er met gesprekken uit”.
Het probleem is dat deze benadering getuigt van onbegrip over de problemen in het Midden-Oosten en volledig voorbijgaat aan het feit dat er geen gesprek mogelijk is met Hamas.
De organisatie, die ook door de Nederlandse regering wordt aangemerkt als een terroristische beweging, is slechts uit op de vernietiging van Israel en weigert ieder gesprek over vrede.
Immoreel
De gelijkwaardige benadering van het geweld dat door beide partijen wordt gebruikt kan gerust immoreel worden genoemd.
De aanvallen van Hamas zijn bijvoorbeeld exclusief gericht op de Israëlische burgers. Daar doet men niet geheimzinnig over, zoals ook blijkt uit bovenstaande recente video waarin Hamas de Israëlische burgers waarschuwt dat men ze weet te raken in cafés en autobussen.
Israel daarentegen probeert slechts de burgerbevolking te verdedigen en gebruikt daarbij militaire middelen die de Palestijnse bevolking zoveel mogelijk ontzien.
Dat blijkt ook uit het aantal burgerdoden aan Palestijnse kant na negen honderd aanvallen op de militaire infrastructuur van Hamas. Tot nu toe zijn aan Palestijnse kant 43 doden gevallen, de meerderheid van hen Hamas personeel of leden van andere terroristische bewegingen. (Toevoeging Likoed: en een aantal Palestijnse burgerdoden viel door te vroeg neergekomen Palestijnse raketten.)
Offensief
In feite begon Hamas in de zomer van dit jaar een hernieuwd offensief tegen Israel na de overname van Egypte door de Moslim Broederschap. Tot november 2012 waren er al 800 raketten en mortieren op de Israëlische bevolking afgeschoten. Dit aantal is sinds deze week verdubbeld.
Op 24 oktober bijvoorbeeld probeerde Hamas de situatie al te laten escaleren. Op die dag werden zestig raketten op zuid Israel afgeschoten. De media buiten Israel besteedden er echter weinig aandacht aan.
Dat Hamas weer actief ging deelnemen aan de aanvallen op Israel is gerelateerd aan de ontwikkelingen in Egypte en in andere landen in het Midden-Oosten. (Tot de zomer van dit jaar voerden andere groeperingen in Gaza de aanvallen op Israel uit )
Zelfvertrouwen
De opkomst van Islamistische regimes in Egypte en elders in het Midden-Oosten gaf Hamas voldoende zelfvertrouwen om opnieuw de confrontatie te zoeken met Israel.
Dit werd versterkt door de ontwikkelingen in de Sinai woestijn die grotendeels in handen viel van Islamistische groeperingen, die aanslagen begonnen te plegen op Israel en Egyptische militairen. Het gevolg daarvan was dat de hele zuidgrens van Israel opnieuw een front werd.
Een andere ontwikkeling die zorgde voor het toegenomen zelfvertrouwen bij Hamas was de verslechtering in de relatie tussen Egypte en Israel. Deze verslechtering komt onder andere tot uiting in fel anti-Israëlische verklaringen en manifestaties door de Moslim Broederschap en de Egyptische president Morsi.
De status van Hamas veranderde door deze ontwikkelingen. De organisatie ziet zichzelf nu als het bruggenhoofd in de strijd tegen Israel.
Tegelijkertijd weet de organisatie dat het alleen de strijd tegen Israel nooit kan winnen. De bedoeling van de huidige escalatie is dan ook om Egypte mee te trekken in de oorlog die Hamas tegen Israel voert.
Egypte
De vraag is echter of het Hamas leiderschap in Gaza hiermee niet haar hand heeft overspeeld.
De Egyptische regering moet het hoofd zien te bieden aan grote interne problemen. De Egyptische economie staat op instorten en de regering Morsi krijgt met de dag meer kritiek op de aanpak van de problemen. Buitenlandse financiële hulp is hard nodig en een oorlog met Israel is het laatste wat Egypte op dit moment kan gebruiken.
De retoriek en de acties – o.a. the terugroepen de ambassadeur uit Israel – van president Morsi tegen Israel lijken dan ook vooral bestemd om de eigen achterban tevreden te stellen. De Egyptische president lijkt te beseffen dat dit niet het moment is om een hernieuwd conflict met Israel te beginnen.
Staakt het vuren?
De vraag hoe het conflict zich verder zal ontwikkelen is vooral afhankelijk van de acties Hamas. De speculaties over een op handen zijnde staakt het vuren worden door Hamas geridiculiseerd en lijken dan ook voorbarig.
De laatste ontwikkelingen laten zien dat de organisatie voorlopig kiest voor verdere escalatie. Op vrijdagavond jl. werden bijvoorbeeld twee Fajr raketten afgevuurd op Jeruzalem. Beide raketten bereikten echter hun doel niet.
Voor Israel werd met deze actie opnieuw een rode lijn overschreden en het antwoord was de mobilisatie van tienduizenden reservisten en verhevigde aanvallen op Hamas doelen in Gaza.
De aanleiding voor deze laatste escalatie werd opnieuw gemist door de belangrijkste Nederlandse media. NRC bracht het verhaal bijvoorbeeld als een puur Israëlische escalatie en liet de aanval op Jeruzalem uit haar bericht.
De krant meende ook te weten dat een grondaanval op Gaza nog dit weekend zou worden ingezet, er was immers een mobilisatie order afgegeven.
Grondaanval
De mobilisatie wil echter niet zeggen dat er ook daadwerkelijk een IDF grondoperatie in Gaza gaat volgen. Voorlopig lijkt het doel vooral om de druk op Hamas op te voeren.
Israel kent de risico’s en beperkingen van een dergelijke operatie al te goed. Een dergelijke operatie moet een duidelijk doel hebben en dat doel lijkt vooralsnog niet helder.
Een actie zoals in 2009 lijkt uitgesloten gezien de rampzalige uitwerking ervan op de internationale positie van Israel.
Het kan echter zijn dat de huidige Israëlische regering op een bepaald moment tot de conclusie komt dat omverwerping van het Hamas bewind de enige manier is om een einde te maken aan de raketten terreur in het zuiden van Israel.
