Door Aviel Schneider, Israel Today, 19 november 2012.
Het Engelstalige Arabische dagblad Asharq Al-Awsat, dat op vier continenten in 14 steden wordt gedrukt voor wereldwijde verspreiding, publiceerde in een redactioneel commentaar dat Syrië en Iran verantwoordelijk zouden zijn voor de escalatie in de Gazastrook.
“Syrië en Iran hebben eerst geprobeerd, Israël bij een confrontatie te betrekken, over het Sinaï schiereiland of Hezbollah in Zuid-Libanon, en toen dit mislukte, richtten zij zich tot de Gazastrook,” schrijft redacteur Tariq Alhomayed.
Terwijl de Arabische wereld felle kritiek levert op Israëls agressieve Operatie Wolkkolom, waarover de kranten met grote koppen schrijven, woedt in Syrië al 20 maanden een bloedige oorlog. Sinds het begin van deze bloedige opstand tegen het Assad-regime komen dagelijks 100 tot 200 mensen om het leven.
De oorzaak van wat er nu in zuid-Israël en in de Gazastrook gebeurt, zijn Iran en Syrië, die volgens Tariq Alhomayed de wereldwijde publiciteit willen afleiden van wat er in Syrië gebeurt. ‘De oorlogen in onze regio zijn helaas een soort wedstrijd geworden, iedere oorlog overschaduwt de volgende oorlog’, schreef Alhomayed.
“Wat er vandaag in Gaza gebeurt, is een vlucht naar voren, met de hoop zo Bashar al Assad te verdedigen, of er voor te zorgen dat de prijs van Assad’s val hoog zal zijn. De prominente architecten van deze tactiek zijn de Iraniërs.”
Volgens Tariq Alhomayed heeft Iran al geprobeerd met behulp van agenten de spanningen te laten oplopen in de diverse grensgebieden rond Israël, omwille van Assad. “Maar omdat hen dit aan de Syrische, Libanese en Egyptische grens niet snel genoeg is gelukt, kozen zij de Gazastrook uit als front, dat relatief gezien wat explosiever is. Omdat Gaza voor Israël als een boksbal is, waarmee men zijn spieren in conditie houdt. Degene die de raketten in de Gazastrook afschiet, weet dat het geen nut en doel heeft, en dat het slechts één doel dient, namelijk het redden van het Assad-regime in Syrië.”
In de Syrische opstand, die op 26 januari 2011 uitbrak, hebben tot nu toe 35.000 mensen het leven verloren. Hoeveel Palestijnen zijn er de afgelopen 20 jaar, na de onderhandelingen in Oslo, omgekomen in het conflict met Israël? Volgens de links-liberale Israëlische mensenrechtenorganisatie B’tselem maximaal 9.500.
Hoewel de Arabische volken in hun eigen land veel meer lijden onder hun eigen regeringen, wordt voortdurend alleen het lijden van de Palestijnen benadrukt, waarvan de leiders – zowel Hamas als Fatach – het Joodse bestaansrecht in Israël niet willen erkennen
Israël is in de ogen van de Palestijnen een vijand en toch heeft Israël voor en tijdens de aanvallen gewaarschuwd voor luchtaanvallen door middel van 200.000 pamfletten in het Arabisch, die boven de Gazastrook werden uitgestrooid, 40.000 telefonische waarschuwingen en 12.000 SMS-berichten. Dit alles om het leven van de Palestijnse burgerbevolking te sparen. Zo heeft geen enkel Arabisch regime, dat in de laatste twee jaar werd verdreven door een volksopstand, zich tegenover zijn eigen bevolking gedragen.
