Op 16 april besteedden de Palestijnse kranten en TV veel aandacht aan de sterfdag van de Palestijnse terroristenleider Abu Jihad. Er was veel aandacht voor zijn ‘prestatie’; het vermoorden van 125 Israëli’s. De kranten publiceerden lijsten van alle aanslagen die hij heeft georganiseerd.
Het kantoor van president Abbas gaf een verklaring uit vol lofuitingen: “Abu Jihad was een held. Hij blijft in onze harten kloppen en door onze aderen stromen. Hij is niet gestorven, want hij keert terug in alle jongetjes en in alle meisjes … Wij verloren niet slechts een symbool, maar een vader, een broeder, een leraar en een ideaal; een voorbeeld in elk mogelijk opzicht.”
Tevens werden die dag zes sportevenementen te zijner nagedachtenis georganiseerd door de Palestijnse Autoriteit.
Dit is de zoveelste flagrante schending van de Oslo-akkoorden, waarin de Palestijnen zich juist hebben verplicht tot vredeseducatie van hun bevolking. Het ophemelen van terroristen die onschuldige burgers hebben vermoord is volledig het tegenovergestelde.
Bijgaand ziet u fragmenten uit twee documentaires om zijn nagedachtenis te eren, op de TV van de Palestijnse Autoriteit, 16 april 2012.
Commentator: “De Palestijnse strijd was op zijn hoogtepunt. Fatah voerde geregeld 60 speciale operaties [terreuraanslagen] op een dag uit. De belangrijkste acties van de Prins der Martelaren (Abu Jihad) betroffen: het opblazen van het Zohar reservoir in 1955, het opblazen van de Israëlische Nationale Watertoevoer in 1965, de actie in 1975 tegen het Savoy Hotel in Tel Aviv waarbij 10 Israëli’s werden gedood, de actie van Dalal Mughrabi operatie in 1978 waarbij meer dan 37 Israëli’s werden gedood, de beschieting van de haven van Eilat in 1979 en de actie bij Dimona in 1988 (het kapen van een bus en het doden van drie burgers). Die laatste was de belangrijkste reden [voor Israël] om hem te doden op 16 april 1988.
Abu Jihad: “Nadat we het [Israëlische] centrum hebben aangevallen, met Allah’s hulp, zullen wij de straten [van Tel Aviv] afsluiten. In een straat bijvoorbeeld, houden wij 500 mensen [gegijzeld], 500 mensen tegelijk. Kan iemand over hen onderhandelen? Er mag niemand, echt niemand, naartoe gaan die niet de explosieven op scherp zet. Hij moet op elk moment iedereen kunnen opblazen. Blaas hun gebouwen op, of wat dan ook, het maakt niet uit hoe veel mensen er zijn. Onze dolk zal een vergiftigde dolk zijn, in het hart van onze vijand. Wij zullen zo veel mogelijk mensen doden. We willen landen op vijandelijk gebied (Israël) en een gesloten front vormen. Als we er komen, met Allah’s hulp, zullen we beginnen met schieten, en maar schieten op onze vijand. We maken gaten in zijn keel en zijn hart, de slachtingen waar wij eerder over spraken. We willen een zwarte dag maken voor Tel Aviv. We willen een dag van de verwoesting van Tel Aviv creëren, met Allah’s hulp. We zullen een Tel Aviv dag maken die de geschiedenis in zal gaan als Tel Aviv zwarte zaterdag of zwarte zondag. Tel Aviv zal die dag in het teken staan van bloed en verwoesting.”
Commentator: “Abu Jihad had het idee om een Fatah tijdschrift te publiceren ‘Roep om Leven voor Palestina’. Het eerste nummer van oktober 1959 riep op tot een gewapende strijd om de zionistische entiteit te vermorzelen. [Abu Jihad] was het brein van de gewapende strijd tegen Israël. Hij is het symbool van de Palestijnse gewapende strijd. Abu Jihad stierf als martelaar en als symbool voor de volgende generatie van gevechtsleiders, die de weg van strijd omarmden als de eerste en de laatste oplossing voor ons doel. Hij stond bekend als een dappere strijder en als bijzondere aanvoerder, altijd bezig met oorlog voeren, zonder van zijn pad af te wijken.”
