Door Ryan Jones, Israel Today, 12 januari 2012.
NB Amsterdam komt niet meer voor in de top.
Onderzoek door een belangrijke gay reiswebsite laat zien dat Tel Aviv veruit de favoriete reisbestemming is van de homoseksuele gemeenschap.
Volgens de homo-reiswebsite Gaycities.com is Tel Aviv veruit de favoriete reisbestemming van de wereldwijde homoseksuele gemeenschap. Van de bezoekers van de website vond 43 procent Tel Aviv de beste vakantieplaats voor homoseksuelen. De volgende hoog genoteerde stad is New York City met 14 procent van de stemmen.
‘De democratische traditie van Israël de homogemeenschap politieke vrijheid geniet als in geen ander land in het Midden-Oosten’, vermeldde het artikel bij de onderzoeksresultaten.
Vergeleken met steden buiten het Midden-Oosten, ‘gaat er zelden een maand voorbij waarin geen muzikaal of cultureel evenement plaats heeft in Tel Aviv’ en ‘grote dansfeesten’ zijn er wekelijks.
Burgemeester Ron Huldai van Tel Aviv was enthousiast over de resultaten van het onderzoek.
‘Het winnen van deze competitie laat weer duidelijk zien dat Tel Aviv een stad is die alle mensen gelijk behandelt, en alle mensen toestaat om te leven volgens hun waarden en verlangens’, schreef Huldai op zijn Facebook-pagina. ‘Dit is een vrije stad waarin iedereen trots kan zijn op wie hij is’.
Advertentie – artikel gaat hieronder verder
De resultaten van de enquête van Gaycities en de prijzende woorden in het begeleidende artikel lijken in scherpe tegenstelling te staan tot de bezorgde woorden die de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton vorige maand uitsprak, dat Israël bezig was af te glijden in een ondemocratische afgrond. Het onderstreept ook het feit dat Israël zelf een land is van sterke tegenstellingen.
Media-analist dr. Aaron Lerner van Independent Media Review en Analyse (IMRA) legt dit uit:
‘We zijn veel minder politiek correct dan de Amerikanen in onze uitspraken. Maar het maakt ons echt niet uit, wat mensen in hun eigen huis doen. Het kan ons echt niet kan schelen als een IDF hoofdofficier samenwoont met zijn mannelijke partner, of dat een senior politieagente haar kinderen opvoedt met haar vrouwelijke partner. Waarom? Misschien omdat we geconfronteerd worden met een aantal zeer reële existentiële problemen’.
Maar Lerner wijst daarna op een serieuze zorg, veroorzaakt door de inspanningen van de Israëlische ministeries van Buitenlandse Zaken en Toerisme en de gemeente Tel Aviv, om openlijk Israël te promoten als een aantrekkelijke reisbestemming voor homo’s en strandgangers – het effect dat dit heeft op religieuze pelgrimages.
Verreweg het grootste deel van de jaarlijkse toeristenstroom naar Israël bestaat uit christelijke pelgrims. Ze komen het Heilige Land bekijken, een plaats die naar velen hopen en geloven nog steeds een conservatievere levensstijl kent dan de decadente stijl van hun landen van herkomst.
Maar de huidige cijfers suggereren dat de promotie van Israël als een homo reisbestemming geen nadelig gevolg heeft op de aantallen pelgrims, dus het aanprijzen van Israël als bastion van ruimdenkende gevoelens zal naar verwachting doorgaan.
