Opinie artikel van Likoed Nederland op HuisvanAfgevaardigden.nl, 20 januari 2012.
Deze week brengt Likoed-leider en premier van Israel Benjamin Netanjahoe een bezoek aan Nederland.
Woensdagavond hield hij een indrukwekkende toespraak in de monumentale, net gerestaureerde Portugese Synagoge in Amsterdam. Daarin benadrukte hij nogmaals dat hij zonder enige voorwaarden met de Palestijnen om de tafel wil om te praten over vrede.
Want, zo zei hij: “als je nooit begint met praten over vrede, dan zal er ook nooit een positief einde zijn van een vredesgesprek”.
Helaas weigert de Palestijnse leider op de Westbank, Mahmoed Abbas, al drie jaar om over echte vrede te praten. Waardoor er inderdaad nog steeds niet een positieve ontwikkeling, oftewel een definitieve vredesovereenkomst, is gekomen.
partijleider van een liberale partij
Likoed Israel is een zusterorganisatie van de VVD. Het is een westers-seculiere partij die voorstander is van een vrije markt economie en een kleine overheid. En voor bescherming van de westerse normen en waarden. Gelijke rechten voor man en vrouw en gelijke behandeling van homosexuelen en heterosexuelen staan bij Likoed dan ook hoog in het vaandel. Net als vele Israëliërs is Likoed dan ook zeer trots op het feit dat de Israëlische stad Tel Aviv onlangs door het populaire homoblad ‘Out Magazine’ is uitgeroepen tot homo-hoofdstad van de wereld.
Net als bij de VVD kan een ieder, ongeacht zijn of haar geloof, lid worden van deze partij. Anders dan de VVD heeft Likoed op dit moment wel een Arabisch parlementslid in haar gelederen; al jarenlang vertegenwoordigt de islamitische Arabier Ayoob Kara Likoed in het Israëlische parlement. Iets wat overigens allesbehalve bijzonder is: in het 120 leden tellende Israëlische parlement zijn 14 leden van niet-Joodse Arabische komaf. Veel meer dan in Nederland.
Israel, een multiculturele samenleving
Het is dan ook vreemd dat lieden als Dries van Agt (CDA), Harry van Bommel (SP) en Gretta Duisenberg te pas en te onpas insinueren dat Israel een soort van apartheidsstaat is. Want Israel kent geen burqa-verbod, Nederland wel. In Israel is 30% van de studenten in het diplomatenklasje van het Ministerie van Buitenlandse Zaken van Arabische komaf, Nederland kent amper allochtone diplomaten. En de hoogste baas van de Nederlandse marine is -vanzelfsprekend- een blanke Nederlandse man, terwijl de hoogste militair van de Israëlische marine tussen 2007 en 2011, Eli Marom, van Chinese komaf is.
Kijk eerst eens in de eigen Nederlandse spiegel zouden wij daarom tegen Dries, Harry en Gretta willen zeggen voordat je kritiek hebt op een ander land.
Likoed en vrede
Israel streeft al 60 jaar naar vrede. De eerste Likoed-premier van Israel, Menachem Begin, was ook de eerste die vrede sloot met een Arabisch land. Dat was in 1977 de vrede met Egypte, gesloten met president Anwar Sadat. Israel gaf in ruil hiervoor de Sinai-woestijn terug.
Dat Likoed Israel bereid is land te ruilen voor vrede blijkt overduidelijk uit deze stap.
Likoed-leider Begin werd in Israel bejubeld voor het bereiken van het vredesakkoord. De Egyptische president Sadat daarentegen werd in de Arabische wereld vervloekt, ondanks dat hij samen met Begin de Nobelprijs voor de Vrede hiervoor had gekregen. Hoe had Sadat vrede kunnen sluiten met de Joden, volgens de Koran tweederangs burgers, zo stelden onder andere de Moslimsbroederschap, die onlangs de verkiezingen in Egypte hebben gewonnen? Als straf werd Egypte uit de Arabische Liga gegooid, en in 1981 werd Sadat als verrader van de islamitische zaak doodgeschoten door Khalid Islambouli, een lid van de Islamitische Jihad.
Sinds Menachem Begin hebben alle Likoed-leiders naar vrede gestreefd met hun Arabische buren. Likoed premier Sharon initieerde de eenzijdige terugtrekking uit Gaza.
Ook Benjamin Netanjahoe blijft streven naar vrede, zei hij woensdagavond meerdere malen in de Portugese Synagoge. “Vrede met de Palestijnen is namelijk simpel”, zo stelde hij, “als (1) de Palestijnen Israel eindelijk na 60 jaar eens erkennen als een Joodse westers-seculiere staat, en (2) ze geen Palestijns leger oprichten als ze een eigen land krijgen”.
De terugtrekkingen uit Libanon en Gaza hebben geleerd dat dit laatste absoluut noodzakelijk is. Immers, als ‘dank’ voor die terugtrekkingen werden 12.000 raketten op de Israëlische bevolking afgevuurd.
De terugtrekkingen uit Sinai en Gaza hebben laten zien dat Israel en Likoed voor vrede bereid zijn om nederzettingen te ontruimen. Maar zoals Netanjahoe zei, moeten daar nu wel serieuze vredesbedoelingen tegenover staan.
Wachten op de Arabische omslag
Het is dan de vraag of de vrede die Israel en Netanjahoe wensen er ook daadwerkelijk komt, gezien de uitspraken van Palestijnse leiders voor eigen publiek. Televisie-uitzendingen op Arabische zenders – te zien op Youtube – stemmen niet tot optimisme. Zo verklaarde de Palestijnse leider Haniyah van Hamas vorige maand op de televisie dat “de vernietiging van Israël het onveranderlijke doel is.”
En de Palestijnse president Abbas heeft het afgelopen jaar op de Arabische televisie herhaaldelijk gezegd dat hij “nooit een Joodse staat zal erkennen”.
Ondanks de vredeswens van het Israëlische volk is vrede op dit moment dus helaas nog ver weg.
