Opinie artikel van Likoed Nederland in het Katholiek Nieuwsblad, 27 januari 2012.
De Miss Earth verkiezingen in Manilla, de hoofdstad van de Filippijnen. Er is ook een Israëlische schoonheidskoningin…
In december 2011 is dat de knappe 22-jarige Huda Naccache. Huda woont in de Noord-Israëlische havenstad Haifa waar ze geografie en archeologie studeert aan de universiteit. Ze is dus niet alleen mooi, maar ook nog slim! En christelijk!
Iets wat in Israel allesbehalve bijzonder is; christelijke- en islamitische Arabieren participeren volop in de Israëlische samenleving. Zo heeft de geboorteplaats van Huda, Nazareth, al jarenlang een christelijk-Arabische burgemeester: Ramiz Jaraisy. Nazareth is bovendien de vestigingsplaats van de Arabische glossy Lilac, dat vol staat met artikelen over mode, carrière en gezondheid, en dat net als het Katholiek Nieuwsblad wordt geleid door een knappe rooms-katholieke vrouw: Yara Mashour. In september 2011 stond Huda Naccache op de cover van Lilac.
Een christelijke plaatsgenote van Huda, de aantrekkelijke korporaal Eleanor Joseph, was de eerste Arabische vrouwelijke paracommando in het Israëlische leger. Zij besloot het Israëlische leger in te gaan nadat in 2006 de door Iran gesteunde radicaal-islamitische terreurorganisatie Hezbollah duizenden rakketen vanuit Libanon op Israel afvuurde. Raketten die ook in de wijk in Haifa neerkwamen waar Eleanor woonde, en daar christelijke slachtoffers maakten. Om hen en andere Joodse- en islamitische Israëliërs te beschermen meldde de dappere Eleanor zich daarom vrijwillig voor het Israëlische leger. Ook in het Israëlische leger participeren christenen en moslims dus volop.
Haifa is ook de plaats waar de rooms-katholieke Salim Joubran, die sinds 2003 rechter is in het hoogste rechtscollege van Israel, vandaan komt. En die – als christelijk-Israëlische Arabier – in november 2011 de Joodse ex-president Moshe Katzav tot zeven jaar cel veroordeelde wegens verkrachting. “Iedere vrouw heeft het recht op vrijheid, en te beslissen over wat er wel of niet met haar lichaam gebeurt”, zo stelde Joubran in het arrest.
Probeer dat – als christen – anno 2012 maar eens in Egypte te zeggen waar de Moslimbroederschap tijdens de laatste verkiezingen bijna 50% van alle stemmen kreeg, waar 83% van de vrouwen lijdt onder sexuele intimidatie en waar meer dan 90% van alle meisjes op een afschuwelijke wijze wordt besneden.
Ondanks al deze feiten vond Joris van Voorst tot Voorst, directeur van Kerk in Nood, het weer eens nodig Israel weg te zetten als een land waar christenen het eigenlijk heel erg slecht hebben. In KN2 wurmt hij zich in allemaal bochten om aan te tonen dat het aantal christenen in Israel afneemt, terwijl alle statistieken laten zien dat Israel juist het enige land in het Midden-Oosten is waar het aantal christenen toeneemt.
Daarom even de feiten. In 1948, het jaar waarin Israel werd gesticht, was het aantal Arabische christenen in Israel ongeveer 30.000. Anno 2012 is dit aantal verviervoudigd naar ruwweg 120.000. Daarnaast is er – zoals recent beschreven in een KN artikel van Martin Janssen – een grote instroom van christelijke (met name Filippijnse) gastarbeiders, Russische christenen en christelijke Afrikaanse asielzoekers. Kortom, het aantal christenen in Israel neemt alleen maar toe!
Alle christelijke Israëlische staatsburgers hebben – anders dan in islamitisch Iran, Turkije, Libië, Marokko, Jemen, Gaza, China, Vietnam en Noord-Korea – het recht om te stemmen, in het parlement te zitten, hun kinderen een christelijke opvoeding te geven, en kerken te bouwen. Zo werd onlangs nog een nieuwe Oosters-orthodoxe kerk geopend in het Noord-Israëlische stadje Sakhnin. Dit terwijl in islamitisch Irak, Nigeria en Egypte de ene na de andere kerk in brand wordt gestoken, en in Saoedi-Arabië niet eens kerken mogen worden gebouwd.
De Arabische Israëlische Huda Naccache droomde ervan om Miss Earth te worden. Dat werd ze helaas niet. Olga Alava uit Ecuador mocht zich na een spannende race uiteindelijk de winnaar noemen.
Toch was Huda ook een klein beetje winnaar. Zij was namelijk samen met de christelijke Nathaly Farraj uit Libanon het enige Arabische meisje uit het Midden-Oosten dat zich überhaupt kandidaat mocht stellen voor deze Miss verkiezing van haar regering. Alle andere Arabische landen hadden geen vertegenwoordigster naar Manilla gestuurd. Het is maar één ding, dat echter laat zien dat de Arabische ‘Lente’ nog lang niet die verlichting heeft gebracht waar de reguliere westerse media al het hele jaar zo vreselijk enthousiast over schrijft. En waar christenen daarom massaal uit weg vluchten, van Nigeria tot Irak en van de Palestijnse gebieden tot Egypte.
Israel blijft, in tegenstelling tot wat Joris van Voorst tot Voorst, Dries van Agt en Gretta Duisenberg beweren, tot nu toe dan ook het enige land in het Midden-Oosten waar christenen, vrouwen en andere minderheden zonder bang te zijn voor buitensporige geweldsreacties kunnen zijn wie ze willen zijn.
