Persbericht van Likoed Nederland, 16 december 2011.

De eerste twee doden zijn gevallen als gevolg van het nieuwe verbod van de Palestijnse Autoriteit aan patiënten om zich te laten behandelen in Israëlische ziekenhuizen.

Het Palestijnse ministerie van Volksgezondheid in Ramallah heeft hiertoe besloten met ingang van 2 november 2011.

De twee overleden kinderen hadden een geavanceerde medische behandeling nodig. Desondanks heeft het Palestijnse ministerie van Volksgezondheid hen ondergebracht in Palestijnse ziekenhuizen die hun niet de benodigde behandeling voor hun levensbedreigende ziekte konden bieden.

Als eerste overleed een negenjarige jongetje door dit gebrek aan geschikte behandeling. Ondanks deze ervaring overleed werd ook zijn achtjarig zusje – met dezelfde ziekte – de toestemming geweigerd voor een behandeling in een Israëlisch ziekenhuis. Zij stierf nog geen maand later.

Voorheen werden Palestijnse patiënten bij bepaalde gespecialiseerde medische behandelingen behandeld in Israëlische ziekenhuizen. Dit gebeurde in het geval dat de benodigde behandeling niet mogelijk is in Palestijnse ziekenhuizen of nabije Egyptische ziekenhuizen.

Bovenstaande informatie is afkomstig van de website van het Palestijnse Centrum voor Mensenrechten.

Als reden voor het verbod worden de hoge kosten van de behandelingen gegeven.

Dit klinkt volstrekt ongeloofwaardig. Immers, deze praktijk was jarenlang gangbaar. Bovendien blijft de begrotingsbijdrage uit de Europese Unie toenemen, waardoor sinds kort terroristen zelfs salarissen uitbetaald krijgen door de Palestijnse Autoriteit.

Veel waarschijnlijker is dat de Palestijnse Autoriteit zich ergert aan het positieve imago dat deze behandelingen Israël bezorgt, bij de behandelde Palestijnen en in de publieke opinie wereldwijd.

Alleen al in 2010 kregen 180.000 Palestijnse zieken een medische behandeling in Israël.

Toenmalig premier van Israel Golda Meir zei het al, zo een veertig jaar geleden: “Het wordt vrede als de Palestijnen meer van hun eigen kinderen gaan houden dan dat ze de onze haten.”

Dat moment is dus helaas nog niet aangebroken.