Ingezonden brief van Likoed Nederland, NRC Next, 7 november 2011.
Er is veel publiciteit geweest over de Palestijnse stap om lid te worden van de VN-organisatie Unesco.
Onder andere de Verenigde Staten, Nederland en Israel zijn zeer verontwaardigd over bovenstaande eenzijdige Palestijnse stap, en wel om de volgende redenen.
De VN spannen zich ondermeer in om vrede tussen de Palestijnen en Israel te bewerkstelligen, op grond van de in 1993 gesloten Oslo-akkoorden. In die akkoorden hebben de Palestijnen zich verplicht om geen eenzijdige stappen te nemen, maar met Israel te onderhandelen over de toekomstige grenzen tussen Israel en Palestina, en een definitief vredesverdrag. Met bovenstaande eenzijdige stap om lid te worden van Unesco houden de Palestijnen zich nu niet aan die afspraak.
De president van de Palestijnse Autoriteit, Abbas, die de leiding heeft op de Westbank, gaat met zijn Fatah beweging op deze wijze steeds meer de kant op van de radicaal-islamitische terreurorganisatie Hamas, dat de Oslo-akkoorden al jaren aan zijn laars lapt. Hamas wordt daarom niet als een serieuze vredespartner gezien, niet door Israel, maar ook niet door de VN, de EU, de VS en Rusland.
Abbas laat door deze eenzijdige stap zien dat voor hem internationale verdragen niets betekenen. Hoe kan Israel nog geloven in een onderhandelingsresultaat over een definitief vredesverdrag, als de Palestijnen ondanks hun handtekeningen onder de Oslo-verdragen, deze met voeten treden? De Palestijnen blazen hiermee dus moedwillig het hele vredesproces definitief op.
Frappant hierbij is bovendien dat de Unesco meewerken aan de schending van de eigen beginselen. Er klopt namelijk helemaal niets van het besluit om de Palestijnen lid te maken. Want volgens de eigen VN-statuten kunnen alleen staten lid worden van de Unesco, en er bestaat (nog) helemaal geen Palestijnse staat. Een ander vereiste voor leden is dat zij bijdragen aan een “wereldwijde cultuur van vrede”.
Bovenstaande maakt duidelijk hoe zeer de VN inmiddels is overgeleverd aan het machtsblok van 57 Islamitische landen – bijna allemaal dictaturen zoals die in Syrie – dat feitelijk de dienst uit maakt. Want ook alleen zo is te verklaren dat het Libie van Muamar Ghadaffi voorzitter kon worden van de VN-Mensenrechtenraad, de VN organisatie die toeziet op de naleving van de mensenrechten in de wereld. Het zal duidelijk zijn dat het zo niets kon worden met de VN rol bij het naleven van mensenrechten.
De geloofwaardigheid van de VN is hierdoor hard aan het afbrokkelen. Dit besef begint nu ook bij secretaris-generaal Ban Ki-moon door te dringen. Hij zei donderdag 3 november volgens nrc.nl:
“De pogingen van de Palestijnen om lid te worden van allerlei VN-organisaties zijn voor niemand voordelig. Voor de Palestijnen niet, voor niemand niet.”
Inderdaad. Het was alleen verstandig geweest als de VN dat eerder had bedacht, het kwaad is nu al geschied.
