Keer op keer zijn er in en na de Oslo-akkoorden veel beloften gedaan dat terreur bestreden zou worden.
Dat was dus om Israelische concessies los te krijgen. Israel heeft de Oslo-akkoorden ondertekend op basis van het principe ‘land voor vrede’. Israel heeft daarnaar gehandeld door veel gebied over te dragen.
De Palestijnen zouden in ruil daarvoor terrorisme bestrijden en stoppen met de haatcampagnes.
Van deze verplichtingen is weinig terecht gekomen: de Palestijnse leiding heeft niets tegen het terrorisme want dat houdt de Palestijnse zaak in de internationale aandacht en in de Palestijnse media en schoolboeken gaat de haatcampagne verhevigd door.
De Palestijnen hebben Israel gewoon bedrogen. Vele Amerikaanse media zijn daar heel duidelijk in, zie bijvoorbeeld A failed peace process van US News.
In Nederland druppelt het soms door in de pers: Premier Haniyeh: Hamas-regering zal Israel nooit erkennen.
Helaas is het zelfs zo dat elke bereidheid van Israel om te onderhandelen door de Arabieren als zwakte wordt uitgelegd en daarmee een stimulans voor nieuwe terreur. De zelfmoordaanslagen begonnen kort nadat premier Rabin de Oslo-akkoorden ondertekende (daarvoor bestond het verschijnsel nog niet).
De tweede intifada begon kort nadat premier Barak de Palestijnen een eigen staat aanbood.
‘Bezetting’ ?
De Palestijnen verklaren de terreur met het argument van ‘bezetting’. Echter, zie hierboven, Israel heeft in de zomer van 2000 de voorstellen van toenmalig president Clinton aanvaardt om bijna de gehele Westbank (met compensatie elders), Gaza en de helft van Jeruzalem over te dragen aan de Palestijnse Autoriteit.
Dus precies waarvoor ze zeggen nog voor te vechten (zie bijvoorbeeld een artikel uit de Volkskrant: Palestijnen hadden allang een eigen staat kunnen hebben).
De Palestijnen onder Arafat hebben dit voorstel dat het sluitstuk zou zijn van de Oslo-akkoorden verworpen.
Dit ook tot woede van toenmalig president Clinton, die ook niet begrijpt waarom Arafat het voorstel niet accepteerde: Arafats nee: historische fout.
Overigens is Arafat in de Oslo-akkoorden overeen gekomen dat alle meningsverschillen middels rechtstreekse onderhandelingen opgelost zou worden. Het geweld is dus strijdig met het allereerste basisbeginsel van Oslo.
Ook het inroepen van internationale waarnemers of arbitrage is daar dus strijdig mee.
Tot slot; geweld tegen willekeurige burgers is onder geen enkele omstandigheid geoorloofd.
Nee, autonomie
Israel houdt nog toezicht op de veiligheidssituatie in het gebied.
Maar er is na de Oslo-akkoorden al zoveel land overgedragen dat 100% van de Arabieren in Gaza en ongeveer 98% op de Westbank onder Palestijns bestuur leven. “De bezetting is de oorzaak van het geweld” is volkomen fantasie. Integendeel, juist toen het Israelische leger zich terugtrok in het kader van de Oslo-akkoorden verviervoudigde de terreur.
Er is dus geen verband tussen terreur en ‘bezetting’
Ten eerste dateert de terreur al van ver voor 1967 toen de Westbank en Gaza nog bezet waren door Jordanie en Egypte. Toen al richtte de terreur zich niet tegen de Jordaanse bezetting maar tegen Israelische burgers in
Israel. Zo kwamen in de jaren vijftig twee maal zoveel Israeli’s door terreur om het leven als bijvoorbeeld in de jaren tachtig. Zie: What came first, terrorism or ‘occupation’.
Dit bewijst dus dat de terreur niet tegen de ‘onderdrukking’ is gericht maar puur tegen Joden. De PLO en Fatah werden ook al voor 1967 met dat doel opgericht, toen er nog geen ‘nederzetting’ bestond. En ook na de terugtrekking uit Gaza ging de terreur daarvandaan ‘gewoon’ door, zelfs steeds heviger, zie onderstaande grafiek.
Ten tweede zal een Israelische terugtrekking zonder Palestijnse veiligheidsgaranties betekenen dat de Palestijnse Autoriteit nieuwe terroristen het gebied zal binnensmokkelen. Er zijn signalen dat dit nu al gebeurt. Het gaat dan bijvoorbeeld om Al Qaida en Hezbollah uit Libanon en Iran.
Ten derde gaan de doelen van de terroristen, zoals de Islamitische Jihad en Hamas, veel verder. Hun doel is alle Joden in het Midden-Oosten te onderwerpen of te doden:
- “De moslims zullen zo moeten vechten en doden dat de tijd zal komen dat de bomen en stenen zullen roepen: er verschuilt zich een Jood achter mij, kom hem doden.” (citaat uit het Hamas handvest.)
- “Gewapende strijd is het doel, deze zal pas ophouden als Israel is vernietigd.” (citaat uit de Fatah Constitutie.)
- “Israel is de gehate vijand, het moet bevochten worden totdat zij die wij haten hebben gekregen wat ze verdienen. Onze strijd is pas geëindigd als Israel is weggevaagd.” (citaat uit het Hezbollah programma .)
Ook uit opiniepeilingen blijkt 87,5% van de Palestijnen ‘heel Palestina’ (hiermee wordt ook Israel binnen de grenzen van 1967 bedoeld) wil bevrijden. Een meerderheid van de Palestijnen zou terreur blijven ondersteunen, zelfs als er wel een eigen staat zou zijn.
De zelfmoordaanslagen zijn zelfs pas begonnen begin jaren negentig, nadat Israel het vredesproces startte.
Ook toen er nog geen nederzettingen waren ….
Machteloos Palestijns regime?
De Palestijnse Autoriteit heeft het grootste aantal veiligheidsdiensten en relatief de grootste politiemacht ter wereld (circa 10% van de volwassen mannelijke bevolking). Het is een politiestaat die zijn weerga niet kent. Er kan dus weinig gebeuren zonder dat het regime ervan op de hoogte is. Er zijn ook genoeg signalen dat de Palestijnse leiding zelf een centrale rol speelt bij het terrorisme. Van Hamas is dat genoegzaam bekend. Maar denk ook aan de mortieraanvallen op de Israelische burgerbevolking door Arafats eigen Fatah-beweging. De meeste terreuraanslagen kwamen van zijn eigen organisaties als Fatah en Tanziem.
Na de actie in zijn hoofdkwartier in Ramallah beschikt Israel ook over uitgebreide schriftelijke bewijzen over Arafats persoonlijke betrokkenheid bij terreur.
Hij gebruikte het geweld dus bewust voor zijn politieke doeleinden; in zijn visie werkten aanslagen in zijn voordeel. Na de Israelische tegenactie kon hij weer roepen dat het de Palestijnen waren die werden aangevallen.
De media staan ook volledig onder controle van het regime. Dat is dus rechtstreeks verantwoordelijk voor de haatcampagne die plaatsvindt en het klimaat van geweld dat daar uit voortvloeit.
Onbedoeld heeft Arafat zo het klimaat geschapen waarvan Hamas profiteert.
De motivatie van de terroristen
Er wordt beweerd dat terroristen handelen uit wanhoop. Dat is een wijdverbreid misverstand. Uit alle studies blijkt dat zelfmoordterroristen gemiddeld juist uit de rijkere en beter opgeleide klassen komen. De terroristen handelen juist uit hoop:
- hoop om zoveel mogelijk Joden te doden,
- hoop om daardoor ‘martelaar’ te worden,
- hoop om daardoor in het paradijs te komen,
- hoop om daar door 72 maagden bediend te worden,
- hoop om ook familieleden voor toegang tot het paradijs aan te mogen wijzen,
- zekerheid dat hun familie de minimaal $ 30.000 beloning uit Iran en Saudi-Arabië ontvangt en daarna een levenslange uitkering van de Palestijnse Autoriteit krijgt.
Gerelateerd:
- Palestijnse leiding veroordeeld voor terreur.
- De moordenaars van de tieners wacht een royale beloning – dankzij ‘ontwikkelingshulp’.
- Kindermoord is geen verzet.
- Verbijsterende antwoorden minister Timmermans – geen rem op salarissen voor Palestijnse terroristen en thuiszittende ambtenaren.
- Moord blijft moord.
- Rechtvaardiging.
- Palestijnse mensenrechten.
- Does oppression cause suicide bombing?