Artikel van Likoed Nederland in de Stentor, 26 oktober 2011.
De Palestijnse president Mahmoud Abbas heeft zondag 25 september in de Palestijnse ‘hoofdstad’ Ramallah aangegeven dat hij niet van plan is opnieuw met Israel te gaan onderhandelen over vrede. Hij zei dat er eerst een volledig einde moet komen aan de bouw van Israelische nederzettingen in Palestijns gebied.
Dit statement komt niet geloofwaardig over, omdat hij ook niet wilde onderhandelen tijdens de vorige Israelische bouwstop van tien maanden. En ten tweede, waar hebben we het over? Het bouwen van een paar honderd woonhuizen, nota bene in een gebied dat de Palestijnen – volgens de Palestine Papers – toch al wilden uitruilen, op berghellingen waar bovendien nog nooit een Palestijn heeft gewoond.
De Israeli’s hebben heel wat meer echte redenen om niet te gaan onderhandelen. Vanwege de dagelijkse rakettenregen uit Gaza bijvoorbeeld. Of de voortdurende aanslagen, afgelopen zondag kwam weer een vader met zijn eenjarig zoontje om het leven. Of de voortdurende haatcampagne tegen joden in de Palestijnse moskeeen, scholen en kindertelevisieprogramma’s. Of het feit dat president Abbas in zijn toespraak tot de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties Israel vals beschuldigde, zoals van racisme en het ondermijnen van Islamitische heilige plaatsen.
Het is dus een gelegenheidsargument van Abbas. Wat zijn de ware redenen dat hij niet wil onderhandelen? Dat zijn de volgende:
- In de eerste plaats de geschiedenis: omdat dan alles wat Palestijnse leiders de afgelopen 80 jaar gezegd hebben, onjuist geweest zou blijken te zijn. Het zou blijken dat de Palestijnen een betere deal zouden hebben gehad als ze al in 1937 met de toen voor het eerst voorgestelde tweestatenoplossing akkoord waren gegaan. De gewapende strijd om Israel te vernietigen heeft niets opgeleverd. Integendeel, de terreur en het voortdurende geweld heeft ook aan Palestijnse kant alleen maar ellende gebracht. Dat is moeilijk om toe te geven, omdat tot op de dag van vandaag terroristen de helden en rolmodellen in de Palestijnse samenleving zijn. Gevangen zittende terroristen krijgen dan ook een vorstelijk salaris van de Palestijnse Autoriteit uit de miljoenen euro’s aan EU-subsidies.Verder blijkt dan dat de Palestijnse vluchtelingen voor niets in vaak mensonterende omstandigheden door de Arabieren in vluchtelingenkampen zijn opgesloten. Dat is al ruim 60 jaar het geval omdat het Palestijnen – als enige vluchtelingen ter wereld – inclusief hun nakomelingen verboden wordt om een normaal bestaan op te bouwen.
- In de tweede plaats zijn er de interne politieke omstandigheden. Er is veel onvrede onder de Palestijnen, over de corruptie en justitiele willekeur van Fatah en het islamitisch schrikbewind van de radicaal-islamitische terreurbeweging Hamas. Als Israel niet meer als de grote externe vijand en als oorzaak van alle problemen aangewezen kan worden, komt de aandacht op deze eigen regimes te liggen.Bovendien is Hamas fel tegen welke overeenkomst met Israel dan ook. Hamas is zelfs tegen de door Abbas aangevraagde erkenning van Palestina, omdat dit zou kunnen impliceren dat de Palestijnen afzien van het streven naar de vernietiging van Israel. Een vredesverdrag met het Fatah van Abbas op de Westbank zou de Palestijnse verdeeldheid alleen maar nog groter maken.
- In de derde plaats is er het religieuze argument. Alle radicaal-islamitische imams hebben altijd geroepen dat er geen centimeter gebied aan de Joden afgestaan mag worden.Dat betekent trouwens ook dat degene die dus toch zijn handtekening onder een vredesakkoord zet, een hoog risico loopt om vermoord te worden.
- Tot slot is er het economische argument. De Palestijnen krijgen verreweg het meeste hulpgeld ter wereld, gerekend per hoofd van de bevolking. De Palestijnse economie drijft voor ongeveer eenderde op deze buitenlandse hulpgelden. Dat zal ongetwijfeld sterk minder worden, als de Palestijnen uit de belangstelling raken door een vredesverdrag.
Dus Abbas is helemaal niet gebaat bij een vredesverdrag. Dat Abbas een bouwstop eist voordat hij wil gaan onderhandelen, is een eis die wat hem betreft helemaal niet ingewilligd hoeft te worden. Want Abbas wil helemaal niet onderhandelen.
Simpelweg omdat elk positief onderhandelingsresultaat hem niet uit komt.
