Artikel van Likoed Nederland in het Katholiek Nieuwsblad, 7 oktober 2011.
Op 6 oktober 1973, de dag dat de Joden Jom Kippoer (Grote Verzoendag) vierden, vielen Egypte, Syrie, Irak, Jordanie, Saoedi-Arabie, Marokko, Algerije, Libie en vele andere islamitische landen Israel tegelijkertijd aan. Een grootschalig militair conflict dat later bekend zou komen te staan als de Jom Kippoer-oorlog was een feit. Het kleine Israel, dat in die tijd amper 3 miljoen inwoners telde, moest zich verdedigen tegen meer dan 1.000.000 tot de tanden bewapende Arabische soldaten.
Dat bovenstaande islamitisch-Arabische legers zo eendrachtig naast elkaar vochten was een wonder. Want Arabische landen als Syrie en Jordanie gunden elkaar vaak het licht niet in de ogen. En hadden zelfs menige oorlog met elkaar uitgevochten. Zo stond het Syrische leger september 1970 op het punt Jordanie binnen te vallen.
Dat bovengenoemde landen oktober 1973 toch een front vormden tegen Israel kende maar een oorzaak: de diepgewortelde haat van veel Arabieren tegen Israel en alles wat Joods was. Het was deze haat die letterlijk elk meningsverschil tussen de verschillende Arabische landen kon overbruggen. Iets wat je momenteel ook weer ziet gebeuren.
Historisch besef
In KN 38 stond een interview met de Palestijnse rooms-katholieke priester Jamal Khader. In dit interview stelde Khader dat Israel niet bang hoeft te zijn dat het ooit door verschillende Arabische landen tegelijkertijd wordt aangevallen. Dit omdat deze landen volgens hem hopeloos verdeeld zijn. De hierboven genoemde Jom Kippoer-oorlog bewijst wel heel duidelijk dat die redenatie niet opgaat en van weinig historisch besef getuigt.
Dat geeft zorgen over de analyses die de grondslag vormen van het Kairos document, waar Jamal Khader een van de opstellers van was. Het Kairos-document is in 2009 opgesteld door 12 christelijke Palestijnse geestelijken. Het richt zich tot de kerken in het Westen om hulp, en tot de Israeliers om hun ‘bezetting’ op te geven. Zodat de Palestijnen en de Joden samen als broeders naast elkaar kunnen leven.
Eenzijdig
Een mooi streven. Het is alleen jammer dat Khader en zijn andere christelijke medestanders dit willen bewerkstelligen door Israel economisch te boycotten, en dit land bovendien continue als de grote boeman in het Midden-Oosten weg te zetten. Zo ondersteunden zij de totaal mislukte Gaza-flottielje tegen de volgens het internationalaal recht gerechtvaardigde wapenblokkade van Gaza, die mei 2011 had moeten plaatsvinden. Doel van deze flottielje was een minieme hoeveelheid hulpgoederen naar Gaza te brengen.
Terwijl er in Gaza volgens de links-liberale Amerikaanse krant The New York Times alleen al in augustus 2011 een gigantisch warenhuis en twee zeer luxueuze hotels werden geopend, met liften die nota bene geimporteerd waren uit Israel. Alleen dat hoor je niet van Khader en de andere opstellers van het Kairos-document.
Net zo min als je van hen hoort dat Israel het enige land in het Midden-Oosten is waar het aantal Arabische christenen toeneemt. In 1948 woonden er 35.000 in Israel, in 2011 waren dit er 120.000, een toename van meer dan 300%!
Hoe anders is de situatie in Egypte op dit moment, waar volgens het Reformatorisch Dagblad dit jaar waarschijnlijk meer dan 250.000 Koptische christenen zullen moeten vluchten voor door de islam geinspireerd geweld. Datzelfde geweld dat eerder de Joden in die Arabische landen bereikte, waardoor er 1 miljoen Joden moesten vluchten. De Arabische landen zijn anno 2011 bijna volledig gezuiverd van Joden, eenzelfde lot wacht nu waarschijnlijk de christenen.
Onwaar
Khader stelt verder dat de in 2003 voltooide ‘scheidingsmuur’, die overigens voor meer dan 95% een hek is, niet nodig is omdat de Palestijnen het geweld zouden hebben afgezworen. Alweer een onjuiste stelling omdat nog geen anderhalve maand geleden bij de Israelische badplaats Eilat 8 Israeliers, waaronder 4 toeristen, door islamitische terroristen afkomstig uit Gaza werden afgeslacht. Deze terroristen waren via Egypte Israel binnengekomen omdat er tegenwoordig een hek tussen Gaza en Israel staat. Daar konden ze dus niet meer langs.
Wat betekent dat dit hek dus wel degelijk helpt omdat zo de meeste terroristische aanslagen worden voorkomen. Gelukkig maar trouwens, want tussen 2000 en 2003 kwamen meer dan 260 Israeliers, waaronder ook (christelijke) Arabieren, bij meer dan 70 zelfmoordaanslagen om.
Verblindheid
Als door een wonder won Israel in 1973 na 19 dagen strijd de Jom Kippoer-oorlog, waardoor het land niet van de aardbodem werd geveegd, en de Joden een tweede Holocaust werd bespaard. En waardoor de christenen in Israel bespaard bleven van datgene wat hun broeders anno 2011 in Egypte, Pakistan en Irak thans wel dagelijks moeten meemaken: moordpartijen, verkrachtingen en gedwongen bekeringen.
Het blijft opmerkelijk dat de ideologische verblindheid ten opzichte van Israel van rooms-katholieken als Jamal Khader, Antoine Bodar en Dries van Agt blijkbaar zo groot is, dat ze bij al die radicaal-islamitische bedreigingen hardnekkig de andere kant opkijken.
