Brabosh, 13 augustus 2011.
Het is al duizend keer gezegd: wie wil weten wat de Palestijnen en Arabieren denken en echt bedoelen, moet luisteren naar wat ze in het Arabisch zeggen tegen hun achterban, en dat is gewoonlijk heel wat anders of zelfs tegengesteld aan wat ze in het Engels tegen Westerlingen zeggen. Als de Arabieren krijsen Al Jihad! Al Jihad! Al Jihad! is dat niet het Arabisch voor Peace! Peace! Peace!
Het wordt hoog tijd dat Westerse journalisten en de vertegenwoordigers van niet-gouvermentele organisaties en dat door òf zelf Arabisch leren òf een betrouwbare tolk aanwerven om te horen wat de Arabieren ons ècht te vertellen hebben, want dit is je reinste boerenbedrog! Alleen op basis van feitelijke intenties kunnen echte vredesonderhandelingen gevoerd worden. Geen geheime agenda’s meer.
Een van de organisaties die dat al jaren geleden heeft begrepen is MEMRI TV. Zij brengen al jaren Arabisch-talige en Iraans (Farsi)-talige beelden uit van programma’s, interviews, openbare en besloten toespraken uit, die ze vervolgens ondertitelen of naar het Engels vertalen.
De volgende videoclip is er weer zo eentje. De zogenaamd ‘gematigde’ Palestijnse toponderhandelaar voor de vrede Nabil Shaath laat hier in dit interview met een Arabische TV zender weer eens het achterste van zijn tong zien. Dankzij Memri TV komen we dat zo ook nog eens te weten. Met dank aan Elder of Ziyon voor de hint.
‘Gematigd’ leider Nabil Shaath op de Libanese TV-zender ANB op 13 juli 2011:
“De erkenning van een [Palestijnse] staat is fundamenteel een tweezijdige actie, die de zegen van de Verenigde Naties krijgt. Deze handeling, echter, zal in de toekomst vele zaken mogelijk maken. Zo zullen wij bilaterale akkoorden met andere staten kunnen ondertekenen en zal dit ons toelaten om druk op Israel uit te oefenen. Vanaf de eerste dag [nà de instemming van de VN in september a.s.] zullen wij de druk op Israel verhogen om hen te dwingen ons te erkennen en ons land te verlaten. Dat is ons doel op lange termijn.
[Het Franse initiatief] heeft de kwestie van de ‘Joodse staat’ omgevormd in een nieuwe formule die eveneens onaanvaardbaar is voor ons, met name twee staten voor twee volkeren. Zij mogen als ze dat wensen Israel zelf als een staat voor twee volkeren omschrijven, maar wij zullen een staat voor één volk zijn.
Het verhaal van ‘twee staten voor twee volkeren’ houdt in dat daar ginds een Joods volk zal zijn en aan deze kant een Palestijns volk. Wij zullen dit nooit goedkeuren, niet als deel van het Franse initiatief en ook niet als deel van het Amerikaanse initiatief.
Wij gaan niet de 1,5 miljoen Palestijnen opofferen die de Israelische nationaliteit hebben en die binnen de grenzen van 1948 leven en wij zullen ook nooit akkoord gaan met een clausule die de Palestijnse vluchtelingen verhindert om ooit naar hun land terug te keren. Wij zullen dit niet goedkeuren, of het initiatief nu Frans, Amerikaans, dan wel Tsjechoslowaaks is.”
