Ingezonden brief van Likoed Nederland in de Gelderlander, 2 juli 2011.
Op zaterdag 25 juni 2011 stond er een groot interview met Dries van Agt in De Gelderlander. In dit interview legt Van Agt waarom de stadregio Arnhem-Nijmegen volgens hem vooral niet in zee moet gaan met de Franse busmaatschappij VeoliaTransdev: omdat dit bedrijf een tramlijn en een vuilnisbult exploiteert op de Westbank, volgens Van Agt bezet gebied.
Omstreden gebied
Van Agt beroept zich daarbij op ‘het internationaal recht’. Dat is echter niet zo eenduidig als hij veelvuldig suggereert. Zo is er vorig jaar een boek verschenen van dr. De Blois van de Universiteit van Utrecht. Die komt tot de conclusie dat de Westbank omstreden gebied is, waar Israel ook rechten op kan doen gelden.
Dit omdat de Volkerenbond in 1923 een mandaat heeft vastgesteld dat voorziet in de vestiging van een Joods nationaal tehuis in het gehele gebied tussen de Middellandse Zee en de Jordaan, dus ook op de Westbank.
Er zijn nooit officiele, definitieve grenzen van Israel vastgesteld, omdat Israel in 1948 massaal is aangevallen door de Arabieren. De zogenaamde ‘grenzen van 1967’ zijn feitelijk de wapenstilstandslijnen van 1949. Zowel VN resolutie 242 als de tussen Israel en Palestijnen gesloten akkoorden stellen dat het vaststellen van grenzen nog via onderhandelingen zal moeten geschieden. Pas na deze onderhandelingen zal duidelijk worden aan wie welk deel van de Westbank toe komt.
Democratie
Desondanks is het Van Agt zijn goede recht op zich voor de Palestijnse zaak in te zetten. Dat gebeurt in Israel ook, door vele – Joodse – organisaties. Dat dat gebeurt is niet zo vreemd, Israel is immers een democratie, en Israel is daarom een land met vele meningen. Is een Israelier het niet met deze pro-Palestijnse organisaties eens dan kan deze persoon naar de Israelische rechtbank stappen. Indien nodig dan kan deze Israelier zelfs naar de hoogste Israelische rechter stappen waar de rooms-katholieke Israelische rechter en jurist Salim Joubran, die sinds 2003 in het hoogste rechtscollege van Israel zit, zich dan met zijn collega’s volgens de beginselen van de rechtstaat zal buigen over de zaak.
Het grootste probleem?
Nederland is gelukkig ook een democratie, en daarom mag de rooms-katholieke jurist Van Agt zoals gezegd vinden en zeggen wat hij wil over de Palestijnse kwestie. Wat vindt Van Agt nu echter zo problematisch aan deze tramlijn?
Want deze tramlijn is niet alleen voor Joden. Ook de 150.000 christelijke Arabieren die in Israel wonen, zoals bovengenoemde Salim Joubran, kunnen er natuurlijk gebruik van maken. En ook de 1.000.000 moslims die in Israel leven en werken, zoals de Arabisch sprekende Ayoob Kara die voor Likoed in het Israelische parlement zit, kunnen erin plaatsnemen.
Bovendien kun je je afvragen of de exploitatie van bovenstaande tramlijn nu het grootste probleem is dat zich op dit moment in het Midden-Oosten voordoet. In Syrie worden dagelijks tientallen, zo niet honderden onschuldige burgers afgeknald door de Syrische regering. Een regering die voluit wordt gesteund door de Nederlandse Shell. Volgens een Britse actiegroep zou Shell mei 2011 nog 600.000 vaten olie, ter waarde van 38 miljoen euro, uit Syrie hebben verscheept. De inkomsten zouden ten goede komen aan het Syrische regime dat bekend staat als een van de wreedste in het Midden-Oosten. Shell-topman Voser vertelde vorige week nog in de Volkskrant dat Shell niet van plan is om zijn activiteiten in Syrie te stoppen.
Wat is nu erger, een tramlijn waarin Joden, moslims en christenen vreedzaam naast elkaar zitten, of het kopen van olie van een regime dat dagelijks vrouwen en kinderen die burgerrechten willen afschiet? Gezien het lawaai waarmee Van Agt tekeer gaat tegen busmaatschappij VeoliaTransdev zou je bijna denken het eerste….
