Reactie van Likoed Nederland op de discussie-stelling: “Het ‘nee’ van Nethanyahu op Obama’s vredesvoorstel is onverstandig”.
Nieuw Israelitisch Weekblad, 3 juni 2011.
De vierenveertigste president van de Verenigde Staten, Barack Obama, poogt wederom met een heus charmeoffensief de gemoederen in het Midden-Oosten tot bedaren te brengen. Hier is in beginsel niets mis mee. Een ieder zou namelijk gebaat moeten zijn bij vrede, stabiliteit en wederzijdse erkenning. Obama begeeft zich echter buiten de grenzen van het toelaatbare door te willen morren aan de veiligheidseisen van de staat Israel.
De lijnen van ’67 staan momenteel niet alleen in de VS maar ook in de EU ter discussie. Buitenlandwoordvoerder van de Europese Unie, Catherine Ashton, heeft in navolging op Obama’s oproep om de lijnen van ’67 als uitgangspunt te nemen bij de vredesbesprekingen met de Palestijnen haar steun uitgesproken voor deze denkwijze. Terwijl het gehele Midden-Oosten in vuur en vlam staat, duizenden demonstranten het leven laten door agressie van dictatoriale bewinden zoals Iran en Syrie, komt Obama met het voorstel om de lijnen terug te brengen tot die van 1967.
De wapenstilstandslijnen van 1949 (vaak foutief aangeduid als de grenzen van 1967). Niet goed te verdedigen.
Wat door verscheidene hoogwaardigheidsbekleders keer op keer wordt vergeten is dat de lijnen die na ’67 door Israel zijn aangenomen in overeenstemming zijn met resolutie 242. Zo stelt resolutie 242 (de resolutie aangenomen door de VN Veiligheidsraad na de zesdaagse oorlog) dat Israel de gebieden terug zou moeten geven aan de Arabische landen indien aan een reeks voorwaarden wordt voldaan.
Eén van deze voorwaarden is dat er geen sprake mag zijn van een oorlogsdreiging. Met de huidige ontwikkelingen in het Midden-Oosten is het uitblijven van een oorlogsdreiging alles behalve zeker.
De vraag kan dan ook worden gesteld of de oproep om terug te keren naar de lijnen van ’67 kan worden gezien als een bliksemafleider om de aandacht af te leiden van de schrijnende toestand van duizenden Syriers, Libiers, Iraniers en Egyptenaren of daadwerkelijk is bedoeld om vrede te bevorderen. Het nee van Netanyahu op het voorstel van Barak Obama is dan ook niet meer dan terecht.
