Artikel van Likoed Nederland in de Volkskrant, 24 mei 2011.
Afgelopen donderdag heeft president Barack Obama, de 44e president van de Verenigde Staten, zijn langverwachte toespraak gehouden over de Arabische lente die de hele wereld nu al maanden in de greep houdt. Vanzelfsprekend besteedde Obama ook aandacht aan het Israelisch-Palestijnse conflict. Een conflict dat ook volgens Obama een keer tot een eind moet komen.
Obama
Obama wil, zo viel te beluisteren, dat er op den duur een levensvatbare Palestijnse staat komt naast een Israel met veilige grenzen. De grenzen van deze Palestijnse staat zouden min of meer overeen moeten komen met de grenzen van 1967 (de zogenaamde ‘groene lijn’), echter territoriale correcties ten opzichte van deze ‘groene lijn’ zijn volgens Barack Obama zeker niet uit te sluiten.
Een toekomstige Palestijnse staat zou volgens president Obama geen eigen leger mogen hebben, en zou zijn uiterste best moeten doen terroristische activiteiten van terreurorganisaties de kop in te drukken en wapensmokkel van deze organisaties te voorkomen.
Twee belangrijke zaken zullen volgens Obama pas besproken kunnen worden nadat de veiligheid van de Israeliers en de soevereiniteit van de Palestijnen zijn geregeld en gewaarborgd: de status van Jeruzalem en de Palestijnse vluchtelingen.
Niet nieuw
Op zich is bovengenoemd voorstel van president Obama niet zo nieuw. Zijn voorganger president Clinton kwam in 2000 en 2001 ook al met soortgelijke voorstellen. Concreet hielden die in dat toekomstige Palestijnse staat 98% van de Westbank zou omvatten. Zeven procent zou Israelisch worden op basis van VN resolutie 242 (het recht van Israel op veilige grenzen). De Palestijnen zouden gecompenseerd worden voor deze 7 procent door circa 5 procent van het huidige grondgebied van Israel te krijgen.
Bovenstaand voorstel werd destijds door Israel aanvaard, maar door de Palestijnen verworpen.
Waarom gingen de Palestijnen destijds niet akkoord met het voorstel van Clinton, dat zoals gezegd lijkt op datgene dat Barack Obama nu voorstelt? Want een levensvatbare en welvarende Palestijnse staat is wel degelijk mogelijk als Obama zijn zin krijgt. En wel om de volgende redenen.
Hong Kong
Hong Kong heeft ongeveer 7.1 miljoen inwoners, op de Westbank wonen circa 2.5 miljoen mensen. De Westbank is desalniettemin bijna 5 keer zo groot als Hong Kong. Ondanks het feit dat Hong Kong veel kleiner is dan de Westbank en veel meer inwoners telt, zijn de inwoners van Hong Kong echter wel veel rijker dan de Palestijnen. Een inwoner van Hong Kong verdient gemiddeld 31.000 dollar per jaar, een bewoner van de Westbank slechts 1.700 dollar, ruim 18 keer minder.
De grootte van het territorium van een land is dus absoluut niet bepalend voor de welvaart van een land. Het moet voor de Palestijnen dan ook geen probleem zijn als zij een aantal kleine territoriale concessies moeten doen die de veiligheid van Israel substantieel vergroten, iets waar Obama zoals gezegd gisteren in zijn toespraak ook voor pleitte. De potentiele welvaart van de Palestijnen zal er immers toch niet onder leiden, zie Hong Kong.
Geen leger
Obama pleitte in zijn toespraak ook voor een gedemilitariseerde Palestijnse staat. Een staat dus zonder een leger. Zal dit de toekomstige Palestijnse economie in de weg staan? Zal dit ervoor zorgen dat een Palestijnse staat niet zo rijk kan worden als Hong Kong of Luxemburg?
Nee, integendeel zelfs. Luxemburg, dat net als Hong Kong qua oppervlakte veel kleiner is dan de Westbank, is het rijkste land of aarde met een gemiddeld inkomen van maarliefst 109.000 dollar. Dit terwijl het ‘leger’ van Luxemburg uit slechts 450 personen bestaat, en over een (1) militair vliegtuig beschikt.
Geen leger in dus absoluut geen sta-in-de-weg voor een enorme welvaart. Mahmoud Abbas, de president van de Palestijnse Autoriteit (PA), zou Obama dus juist dankbaar moeten zijn dat hij geen Palestijns belastinggeld in een leger hoeft te steken.
Stop Palestijnse terreurorganisaties
Obama stelt in zijn toespraak ook dat een toekomstige Palestijnse staat zijn uiterste best moet doen om terroristische activiteiten tegen te gaan. Zal dit tegengaan van terroristische activiteiten de levensvatbaarheid en de economische ontwikkeling van een toekomstige Palestijnse staat in de weg staan?
Nee, absoluut niet. Tijdens de 2e intifada, die plaatsvond van 2000 tot 2005, kromp de Palestijnse economie bijna 50% als gevolg van voortdurende terreuraanvallen van organisaties als de islamitische Hamas op Israel, en de daarop volgende anti-terreur-maatregelen van Israel.
Toen Palestijnse terreurorganisaties in 2005 hun zelfmoordacties tegenover onschuldige Joodse burgers stopten, begon de Palestijnse economie echter direct weer te groeien. In 2010 groeide de Palestijnse economie (op de Westbank) zelfs 9.3 procent, bijna net zoveel als China!
Terreur zorgt kortom voor economische teruggang, vreedzaam samenleven voor economische groei en welvaart, ook in de Palestijnse gebieden. De Palestijnen mogen dus blij zijn dat Obama stelt dat ze terreurorganisaties als de radicaal-islamitische Hamas keihard moeten gaan aanpakken. Ze zullen daar uiteindelijk zelf alleen maar beter van worden!
Levensvatbaar
Kortom, een levensvatbare Palestijnse staat, geformeerd volgens de richtlijnen van Barack Obama en Clinton, is wel degelijk mogelijk! In potentie kan een toekomstig Palestina net als Israel, Luxemburg en Hong Kong een economic powerhouse worden. De Palestijnen hoeven daarvoor op de korte termijn maar drie dingen te doen: een heel klein stukje aan Israel geven, geen geld investeren in een leger, en terroristisch geweld en daaraan gerelateerde wapensmokkel tegengaan. That’s it!
Hamas
Het is echter de vraag of dat zal gebeuren.
Want de radicaal-islamitische terreurorganisatie Hamas, die nu weer in de Palestijnse regering komt, blijft tot op de dag van vandaag pleiten voor de vernietiging van de staat Israel. En zegt dat ze daar vanuit hun Islamitisch geloof naar moeten blijven streven, zelfs als er een Palestijnse staat naast Israel zou bestaan. Hamas blijft zich anders dan Hong Kong dus focussen op territorium in plaats van op welvaart.
En president Abbas van de Palestijnse Autoriteit (PA) blijft in strijd met eerdere verdragen terroristen als helden vereren: pleinen en straten worden nog steeds naar Palestijnse martelaren vernoemd, en op Palestijnse scholen wordt nog steeds Jodenhaat onderwezen. Abbas blijft zich dus op terreur focussen, en niet op een vreedzame samenleving die juist zorgt voor welvaart, ook in de Palestijnse gebieden.
Barack Obama heeft dus nog veel werk te doen.
