Opinie artikel van Likoed Nederland in de Volkskrant, 7 april 2011.
Op 1 november 2004 blies de 16-jarige Palestijnse puber Aamer Alfar uit Nablus zichzelf op op de Carmel-markt Tel Aviv. Drie onschuldige Israeliers, die die dag toevallig op deze markt aanwezig waren om groenten in te slaan voor het avondeten, of om sokken te kopen voor hun kinderen, vonden de dood. De aanslag werd opgeëist door het socialistisch-marxistische Volksfront voor de Bevrijding van Palestina die de scholier Alfar had gerekruteerd en hem bepakt met 5.5 kilo aan explosieven bovenstaande markt had opgestuurd.
Liberaal
De Israelische partij Likoed is net als de VVD een liberale partij, en dus een voorstander van een kleine maar krachtige overheid, en een economie die wordt gedomineerd door de vrije markt. In niets is Likoed een socialistisch-marxistische organisatie.
Likoed heeft in tegenstelling tot de GroenLinks oud-senator Sam Pormes, die in Jemen een terreuropleiding heeft genoten in een kamp van dit Volksfront voor de Bevrijding van Palestina, dan ook helemaal niets met deze linkse organisatie, laat staan met de terreur die deze socialistische beweging propageert en actief uitvoert.
Rechts-extremisme
Desondanks beweert Thomas von der Dunk op 4 april 2011 in de Volkskrant dat Likoed van hetzelfde lage niveau is als bovengenoemde marxistische terreurbeweging. Letterlijk zegt Von den Dunk: “oud-VVD-senator Tom Struick van Bemmelen is thans voorzitter van Likoed Nederland, en daarmee woordvoerder van een organisatie die, gezien haar blinde steun aan Likoed Israel, in haar doelstellingen niet minder crimineel is dan de terroristen die hijzelf hekelt.”
Von der Dunk weet blijkbaar niet dat hij dan – aantoonbaar – aan het verkeerde adres is. Ik verfoei geweld, extremisme en rassenhaat, van links en rechts. Als buitenlandsecretaris van de VVD heb ik als eerste in de Liberale Internationale aangekaart dat de Oostenrijkse FPO daar uit gezet moest worden, vanwege haar steeds meer rechts-extremistische standpunten. Dat is op initiatief van de VVD uiteindelijk ook gebeurd.
Moreel besef
De Palestijnse moeder van de 16-jarige Aamer Alfar was kapot van verdriet, en veroordeelde bovenstaande terreurdaad met kracht. Ze stelde dat het immoreel is om zulke jonge kinderen te rekruteren voor zelfmoordaanslagen.
Het is de vraag of Von der Dunk uit Utrecht hetzelfde morele besef heeft als deze Palestijnse moeder uit Nablus. Op 13 maart 2011 werd een compleet Joods gezin inclusief baby in het dorpje Itamar op de Westbank op een beestachtige wijze afgeslacht. Moeten we geen medelijden mee hebben, stelt von den Dunk in zijn op 4 april gepubliceerde artikel: “wie willens en wetens kiest voor de bouw van een huis op het land van een ander die door een onwettige overheid van dat land is beroofd, moet niet zeuren als hij dat met de dood bekoopt.”
Afstand nemen
Op 25 maart schreef ik dat pro-Palestijnse organisaties en personen in Nederland eens afstand moeten nemen van terreur gepleegd door Palestijnse terreurorganisaties zoals de radicaal-islamitische Hamas. Want Palestijnen hebben wel degelijk een vrije wil. Ze kunnen wel degelijk kiezen tussen vrede of oorlog, goed en fout. En het rekruteren van kinderen voor een zelfmoordaanslag is altijd fout, net als het willend en wetens vermoorden van een baby van drie maanden oud.
De wens boven het bed van Yoav Fogel
Israeli’s als onmensen
Het opiniestuk van Von der Dunk laat zien dat ons artikel helaas hard nodig was. Want voor Von der Dunk is niets te dol om Israel in een kwaad daglicht te plaatsen. Boosaardig schrijft hij dat er geen enkel verschil is tussen Nederlanders die in 1944 in huizen van deporteerde Joden gingen wonen die op datzelfde moment in Auschwitz werden vergast, en Joden die op de Westbank nieuwe dorpjes en steden bouwen op plaatsen waar nog nooit een Palestijn heeft gewoond.
Met genoegen maakt von den Dunk weer een link tussen Israel en de nazi’s, terwijl hij weet dat geestelijke gehandicapten in Israel liefdevol worden verzorgd en opgevangen, en anders dan in nazi-Duitsland niet een spuit vol met vergif krijgen toegediend om zo het land van deze untermenschen te verlossen.
Je zou verwachten dat in een week waarin rechter Goldstone zijn namens de VN geuite beschuldigingen heeft ingetrokken von der Dunk zich iets bescheidener zou opstellen. Israel heeft niet opzettelijk burgers gedood tijdens de Gaza-oorlog. Daarna ook niet. Maar ook in dit artikel blijft hij die leugen toch herhalen.
Gevaarlijk
Von der Dunk heeft het volste recht om Israel te bekritiseren. Want geen enkel land is perfect, ook Israel niet. Maar met insinuaties als hierboven is von den Dunk een gevaarlijke morele grens overschreden, een grens die in ieder geval een oplossing tussen Israel en de Palestijnen allesbehalve dichterbij brengt.
Want moord is moord. Dat mag niet goedgepraat worden, niet op grond van het ras van de slachtoffers, niet op basis van hun geloof en ook niet vanwege de plek waar ze wonen. Bij kinderen is dat helemaal afschuwelijk. Wat hadden die drie kinderen misdaan? Waarom mocht die baby niet opgroeien?
Waarom mocht de wens niet uitkomen die boven het bed van haar broertje hing, de slechts 11-jarige Yoav Fogel? Boven datzelfde bed waarin zijn keel werd doorgesneden?
Zijn wens was: “moge ik geaccepteerd en geliefd worden door iedereen, moge ik lief en zorgzaam zijn, goed in de ogen van allen die mij zien.”
Zijn moordenaars hebben aan die droom wreed een einde gemaakt.
Maar Von der Dunk heeft geen medelijden met hem. Blijkbaar ziet hij het jongetje niet als een mens, die het recht had te mogen blijven leven.
Von der Dunk doet zelf datgene waar hij Israel en mij ten onrechte van beschuldigt: haat zaaien.
