Opinie artikel van Likoed Nederland op Volkskrantblog, 24 april 2011.
Afgelopen woensdag zei de Palestijnse president Abbas in een internationale persconferentie tegen een nieuwe intifada te zijn, zelfs als de vredesonderhandelingen stokken: “een nieuwe gewapende strijd is onacceptabel”.
In het Arabisch zegt hij het tegenovergestelde, zoals: “We zijn militair niet tegen Israel opgewassen, en dit onderwerp werd besproken op de vergadering van de Arabische Liga. Daar heb ik mij gewend tot de Arabische staten en ik zei: ‘Als jullie oorlog willen, en als jullie allemaal tegen Israel willen vechten, zijn wij daar voorstander van.'”
Dit schreef het officiele dagblad van de Palestijnse Autoriteit, Al-Hayat Al-Jadida, op 6 juli 2010.
Ook zei hij woensdag dat hij “gecommitteerd blijft aan het door de Verenigde Staten gestelde doel om voor september een akkoord met Israel te sluiten.”
Ook dat is gelogen, want hij weigert al twee jaar lang te onderhandelen.
Babymoord
En u heeft waarschijnlijk enkele weken geleden gelezen dat de Palestijnse Autoriteit de recente barbaarse moordpartij op slapende kinderen veroordeelde.
Zo schreef Elsevier: “Salam Fayyad van de Palestijnse Autoriteit heeft de aanslag veroordeeld. ‘Ik veroordeel wat er vannacht is gebeurd in Itamar, net zoals ik het geweld tegen Palestijnen veroordeel.'”
Maar het is juist bijzonder pijnlijk voor Israeli’s hoe de Palestijnse Autoriteit hun moordenaars blijft verheerlijken. En behalve pijnlijk, creëert dit ook het klimaat waarin nieuwe gruweldaden zoals op dat gezin kunnen plaats vinden.
Daarom werd president Abbas op de Israelische TV gevraagd waarom hij de Palestijnen Dalal Mughrabi blijven vereren.
Wij schreven al eerder over haar (zie: ‘Moordenaars als inspirerend voorbeeld). Zij is het meest geliefde Palestijnse rolmodel. Zij had de leiding over het islamitische terreurcommando dat verantwoordelijk was voor het zogenoemde ‘kustweg-bloedbad’ . Tijdens dit bloedbad viel een record aantal slachtoffers. Er werden 37 willekeurige, weerloze Israelische burgers – waaronder 13 kinderen – die in de lijnbus van Tel Aviv naar Haifa zaten, meedogenloos afgeslacht.
Abbas ontkende bij hoog en bij laag dat hij zich daar schuldig aan maakt, zie:
“Er kan geen twijfel zijn. Ik ben er tegen. Ik veroordeel deze actie .”
Echter, dat is tegen het overstelpende bewijs van het tegendeel in, twee voorbeelden. Ten eerste deze opname van de Palestijnse TV van 29 december 2009:
“Onder auspiciën van president Mahmoud Abbas, heeft het Nationale Onderwijs Instituut een ceremonie gehouden ter gelegenheid van de 50e verjaardag van de martelaar Dalal Mughrabi.”
Ten tweede wederom de onder beheer van de Palestijnse Autoriteit staande krant Al-Hayat Al-Jadida op 17 januari 2010 citeerde Abbas, op de vraag of hij wist van de vernoeming van een plein naar Dalal Mughrabi:
“Ik ontken niet dat er een plein naar haar vernoemd is. Natuurlijk willen wij een plein naar haar vernoemen. … We hebben een militaire actie gepleegd, kan ik dat later herroepen? Nee, ik herroep het niet.”
Zo gaat het creëren van een geweldsklimaat en de verering van terroristen door, zie ook: ‘De Palestijnse ophitsing voorafgaand aan de moordpartij.’ En ook na de moordpartij trouwens.
Conclusie
Abbas heeft van zijn leermeester Arafat de truc afgekeken om in het Arabisch oorlogszuchtig te praten en in het Engels vredelievend.
Het is zorgwekkend dat het Westen dat klimaat en het bedrog door de Palestijnse leiders niet aan de kaak stelt.
Want zo werkt het Westen er aan mee dat de Palestijnen deze gewelddadige cultuur in stand kunnen houden.
