Persbericht Likoed Nederland, 25 januari 2011.

TV-zender Al-Jazeera en de Engelse krant The Guardian zijn in het bezit gekomen van geheime documenten over het vredesoverleg tussen Israel en de Palestijnse Autoriteit (PA). Daardoor is ‘Palileaks’ geboren.

Volgens Palileaks zouden de Palestijnen bereid zijn de Joodse wijken in ‘Oost-Jeruzalem’ op te geven, zodat deze niet langer bij een toekomstige Palestijnse staat zouden worden gevoegd, maar bij Israel zouden blijven. Dat betreft met name de eeuwenoude Joodse wijk in de ‘Oude Stad’, etnisch gezuiverd van Joden door het leger van islamitische Jordanie in 1948. Vanzelfsprekend zal Israel deze wijk nooit meer van de hand doen, zodat deze nog een keer etnisch gezuiverd zou worden van Joden.

Daarnaast zouden de Palestijnen niet langer aanspraak maken op Joodse uitbreidingswijken ten noorden en zuiden van Jeruzalem, wat echter voorheen kale en door niemand bewoonde berghellingen waren.

Dat de onderhandelingen met de Palestijnen om die punten draaien, was al bekend en is dus geen nieuws.

Of er een akkoord was, is onduidelijk. Het is onwaarschijnlijk, omdat de partijnen het over veel punten nog oneens waren.

Wat is dan wel opvallend aan Palileaks?

1. Dat veel media bovenstaande landconsessies, die slechts 2% van de hele Westbank beslaan, voorstellen als een enorme Palestijnse concessie. De echte discussie gaat over de andere 5% van de Westbank die Israel verlangt – met grondcompensatie elders. Dit is op basis van de befaamde resolutie 242 van de VN, die Israel ‘vrede en veilige grenzen’ toekent in ruil voor terugtrekking.
2. De Palestijnse Autoriteit voelt zich gedwongen om ook deze logische en minimale concessies te ontkennen. Zo gering is blijkbaar het draagvlak voor vrede aan Palestijnse kant.Dat bleek eerder uit trouwens al uit een recente opiniepeiling: slechts 18% van de Palestijnen ondersteunt de tweestatenoplossing, 78% wil de vernietiging van Israel.
3. Dat wordt weggelaten dat Israel al achttien jaar hamert op uitvoering van de vorige Palestijnse ‘concessies’, zoals vastgelegd in de Oslo-akkoorden:
   • Vredeseducatie: dus dat men op bijvoorbeeld Palestijnse scholen leert dat vrede de oplossing is, en niet oorlog. Dit is echter allesbehalve het geval: terroristen worden juist als helden vereerd door de Palestijnse Autoriteit.
   • Het bestrijden van terreur. Dit gebeurt niet door de PLO, terwijl terreur wordt juist van harte wordt aangemoedigd door de radicaal-islamitische terreurbeweging Hamas.
   • Het arresteren van terroristen. Dit gebeurt niet: Palestijnen die tegen terreur zijn worden daarentegen zelfs als ‘collaborateur’ geexecuteerd.
4. De Palestijnse bewering dat er niet onderhandelt kon worden – als gevolg van de nederzettingen – blijkt nu dus de zoveelste Palestijnse propagandafabel te zijn.