Ingezonden brief van Likoed Nederland, Nederlands Dagblad, 22 juni 2010.
In het Nederlands Dagblad van maandag 21 juni j.l. stond een opinie-artikel van de heer Strengholt ‘Demonstreren voor Israel contraproductief’.
De heer Strengholt blijkt helaas wel erg slecht op de hoogte:
1. “Alle Arabieren zullen vrede sluiten en de relaties normaliseren als Israel de Westelijke Jordaanoever, Golan en Oost-Jeruzalem verlaat.”
Israel heeft reeds Libanon in 2000 en de Gazastrook in 2005 verlaten en een groot deel van de Westbank in 1993 autonomie gegeven. Het heeft daar alleen maar meer terreur en twee oorlogen voor terug gekregen.
De Palestijnen hebben in de Oslo-akkoorden van 1993 beloofd om in ruil voor de autonomie te stoppen een einde te maken aan het geweld. De terreur nam alleen maar toe. Tevens zouden de Palestijnen geinstrueerd worden over vrede met Israel. Nog steeds echter worden terroristen op de Palestijnse TV vereerd als martelaar. Palestijnen die tegen terreur zijn worden als ‘collaborator’ geexecuteerd.
2. “De Arabische staten hebben zich al tientallen jaren ‘goed’ gedragen jegens Israel.”
Is dat zo? Vele Arabische landen zoals Irak, Iran en Syrie hebben Hezbollah en Hamas gesteund met wapens en kapitalen. Op de TV van nog veel meer Arabische landen (Egypte, Turkije, Libanon, Saoedi-Arabie enz.) wemelt het van de Jodenhaat, zie de filmpjes op onze site.
Vrijwel alle Arabische landen hebben al 60 jaar een economische boycot van Israel. Joden mogen niet reizen naar de meeste Arabische landen. Egypte heeft vorige week een wet aangenomen dat Egyptenaren die met Israeli’s trouwen hun staatsburgerschap verliezen. Enzovoort, enzovoort.
3. “Israel zal de volle steun van de wereld hebben als Arabische landen na een echt vredesverdrag toch agressief gedrag vertonen.”
Israel heeft gezien hoe onwaar dit is aan de hand van de terugtrekking uit Gaza in 2005. Na elke Israelische actie om zich te verdedigen tegen de terreur uit Gaza regende het veroordelingen door de VN van Israel, tot stand gebracht door de grote groep Islamitische en Arabische landen in de VN.
4. “Alle Arabieren zullen vrede sluiten en de relaties normaliseren als Israel de Westelijke Jordaanoever, Golan en Oost-Jeruzalem verlaat. Dat wordt sinds 1967 geeist door de Veiligheidsraad van de VN.”
Dat laatste is niet juist, de befaamde resolutie 242 van de VN ‘land voor vrede’ stelt dat Israel in ruil voor teruggave van land recht heeft op vrede en veilige grenzen. Het gaat dus uitdrukkelijk uit van grenscorrecties. De wapenstilstandslijnen van 1949 (meestal misleidend ‘de grenzen van 1967’ genoemd) zijn geen vastgestelde grenzen.
Het opnieuw verliezen van de oude Joodse wijk van Jeruzalem inclusief de Klaagmuur – dat het Jordaanse leger in 1948 etnisch zuiverde van Joden – is voor Israel ook geen reele optie. Daarvoor hebben er 3.000 jaar lang Joden gewoond.
Het aanbod van een Palestijnse staat van president Clinton in 2000 en 2001 met een grondgebied even groot als Westbank en Gaza (wel met gronduitruil) en Oost-Jeruzalem als hoofdstad is trouwens tot tweemaal toe door Arafat afgewezen.
De heer Strengholt laat verder weg dat volgens het Saoedische voorstel Palestijnse vluchtelingen een recht op terugkeer zouden krijgen. Dat zou redelijk zijn als het om de echte vluchtelingen gaat uit 1948. Saoedi-Arabie bedoelt echter ook iedereen met een Palestijnse ouder of grootouder, vijf miljoen personen. Dat betekent dus alsnog de vernietiging van Israel.
6. “Als deze vrede wordt gesloten, is het probleem met Syrie, Libanon en Hezbollah opgelost. Dan is het probleem met Hamas opgelost.”
Israel heeft reeds heel Libanon verlaten in 2000 en het probleem met Hezbollah is bepaald niet ‘opgelost’.
Hetzelfde geld voor Gaza en Hamas. Na de volledige Israelische terugtrekking in 2005 verveelvoudigde het afschieten van raketten op de burgerbevolking van Israel.
Hamas kan geen vrede met Israel sluiten gezien haar ideologie. Hamas stelt dat op zijn best Israel een wapenstilstand kan krijgen. Acceptatie van Israel en vreedzaam samenleven is onmogelijk.
Artikel 7 van het handvest stelt: “De dag des Oordeels komt niet totdat moslims alle Joden ter dood hebben gebracht, totdat de Jood zich achter stenen en bomen verstopt.
Artikel 9: “Palestina is een islamitische Wakf, bestemd voor toekomstige moslimgeneraties tot de dag des Oordeels. Een deel noch een geheel mag worden ontheiligd of opgegeven.
Artikel 13: “Initiatieven, en zogenaamde vredesplannen en internationale conferenties, zijn in tegenspraak met de islamitische verzetsbeweging, tijdverspilling en loze moeite. De Palestijnen weten wel beter dan dat ze toestaan dat hun toekomst, hun rechten, hun lot op die manier tot speelbal worden gemaakt. Jihad is de enige oplossing.”
Hamas weigert daarom al jarenlang om mee te praten, door de alleszins redelijke voorwaarden die zijn gesteld door de internationale gemeenschap – de VS, de EU, Rusland en de VN af te wijzen: het afzweren van geweld, het erkennen van Israel en het nakomen van de eerder gesloten vredesovereenkomsten.
Israel wil dolgraag vrede. De Israeli’s willen dolgraag af van de lange militaire dienst, van de enorme uitgaven aan het leger. Ze willen hun kinderen een normaal leven bieden. Ze willen niet nog meer invaliden en getraumatiseerden, zoals bijna elke familie heeft of kent. Ze willen kunnen leven zonder angst voor oorlog en terreur.
Maar dat moet dan wel een echte vrede zijn en niet – zoals met de Oslo akkoorden – een nep vrede.