2 juni 2010
Er is een gewapend conflict gaande met de islamitische heersers van Gaza. Dat zal niemand ontkennen.
Alleen als beide partijen instemmen met een vredesverdrag, komt er een eind aan het conflict.
Dit zijn de naakte feiten.
Vlaggen
Er bestaat wereldwijd een zeer actief netwerk. Op maandag, kort nadat het nieuws over het enteren van het scheepskonvooi met goederen voor Gaza was bekendgemaakt, gingen activisten in verschillende hoofdsteden van Europa met de vlaggen van Hamas en Palestina de straten op om tegen Israel te
demonstreren.
Daarnaast is er ook sprake van obsessie bij de westerse media ten aanzien van de gebeurtenissen in dat gebied.
Daarom lieten gisteren ook alle westerse media zich overheersen door dat ene bericht. Alsof dit de meest schokkende gebeurtenis in de wereld is. Ook dit zijn de feiten.
Blokkade
Volgens minister van Buitenlandse zaken Maxime Verhagen (CDA) is Israel, gelet op de feitelijke toestand (het gewapende conflict), bevoegd om een blokkade af te kondigen. Daarvan was iedereen op de hoogte.
Wie is dan verantwoordelijk voor de eventuele geweldsuitbarsting naar aanleiding van het breken van de blokkade? Daarover is Verhagen glashelder; “Het risico van het breken van een blokkade ligt bij degenen die dat doen, ervan uitgaande dat de blokkade deugdelijk is afgekondigd”.
Hezbollah
We moeten niet vergeten dat ook de Nederlandse marine schepen op weg naar Libanon controleerde om te voorkomen dat ze wapens naar Hezbollah zouden brengen. Dat gebeurde op basis van internationale afspraken.
Wat de internationale gemeenschap mag, mag een soeverein land zeker: voorkomen dat er wapens naar terroristische organisaties worden vervoerd.
Humanisten
Wat is er precies gebeurd? Waren de bedenkers van deze acties onschuldige humanisten? Nee, natuurlijk niet. Kijk maar goed naar deze beelden.
Zijn deze mensen te beschouwen als vredelievende vertegenwoordigers van de mensheid? Als deze activisten vredelievend zijn, dan is de slager in mijn wijk de voorzitter van de Partij voor de Dieren.
Controleren
Waarom lieten de opvarenden de Israelische marine niet toe om hun schip te controleren? Waarom gebruikten ze excessief geweld tegen de mariniers?
Om deze vragen te beantwoorden, leg ik u een casus voor: de Nederlandse mariniers willen een mogelijk piratenschip niet ver van Somalie controleren.
Maar ze worden op dezelfde manier, zoals we in dat filmpje hebben kunnen zien, aangevallen. Een van die militairen gaat schieten om zichzelf en zijn collega’s te verdedigen. Ze laten zich niet in de zee gooien! En als mariniers zich willen verdedigen, vallen natuurlijk doden en gewonden.
Gegijzeld
Als mariniers niet handelen, zouden ze kunnen worden gegijzeld. Een militair, waar dan ook ter wereld, leert om zich niet te laten mishandelen, dan wel te laten gijzelen bij het verdedigen van zijn land ten tijde van een gewapend conflict.
Worden militairen in een oorlogsgebied aangevallen, dan gebruiken ze hun wapens. Handelen de Turkse militairen anders als ze door Turkse activisten worden aangevallen?
Erdogan
Achter deze gewelddadige provocatie zit de Turkse premier Erdogan. Hij wil de vriendschappelijke contacten met Israel breken. Het Turkse leger wil dat niet.
De logische vraag die we moeten stellen, luidt: waarom wil Erdogan een gewelddadige confrontatie met Israel uitlokken? Is dit de volgende stap richting de islamisering van het buitenlandsbeleid van Turkije?
Het besluit van de Israelische militairen om zich te verdedigen tegen de door Turken georganiseerde horde, was juist. Wie niet met deze logica kan leven, moet de Israelitische militairen niet aanvallen.
