Brabosh, 27 mei 2010.
Het eerste Olympische zwembad werd dinsdag 18 mei 2010 ingehuldigd door de Islamitische Societeit tijdens een plechtige ceremonie op de As-Sadaka Club in Gaza City. De ceremonie werd bijgewoond in aanwezigheid van ministers van de Hamas regering, leden van de Palestijnse Raad, Islamitische leiders, regeringsambtenaren naast de clubleden en atleten.
Seretaris-generaal Nasim Yaseen van de Islamitische Societeit bedankte al de gulle gevers die dit project hebben helpen realiseren. Yaseen feliciteerde tegelijk ook de As-Sadaka Club voor de puike prestaties die de Club leverde tijdens
regionale en internationale voetbal-, volleybal- en tafeltenniswedstrijden.
Vervolgens gaven de zwematleten van de As-Sadaka Club een aantal demonstraties van hun kunnen in het nieuwe zwembad en was de opening een feit.
Dat Gaza dus een derdewereldland zou zijn, en in die situatie zou geklemd blijven door Israelische acties, is hiermee nogmaals ontkracht. Gaza levert trouwens met dit nieuwe zwembad een bijdrage aan de uitgebreide recreatiestructuur in de Palestijnse gebieden.
En die mag gezien worden: een blik in de lokale gouden gids toont aan dat er maar liefst 126 zwembaden en pretparken zijn.
De befaamde Roots Club in Gaza bekend om haar verfijnde keuken. Volgens de toeristische gids van Lonely
Planet voor Gaza en de Westoever moet je zeker de Roots Club in Gaza bezoeken, waar je kan “dine on steak au poivre and chicken cordon bleu”.
De website van het restaurant stelt in het arabisch haar diners voor aan de middenklasse van Gaza en geeft een kijkje op de leefstijl van de leiders van Hamas in Gaza. En voor de journalisten is er uiteraard ook een engelstalige
introductie. Ook stafmedewerkers van de Verenigde Naties en van de vele ‘hulpverlenende’ ngo’s zijn er graag geziene gasten (maar vertel hun aanhangers niet wat ze in Gaza uitrichten ‘na de werkuren’).
Bekijk ook rustig alle afbeeldingen op de website. Dat zijn niet de beelden die je ooit in onze kranten te zien zal krijgen, ook ons journaal kijkt snel de andere kant op als het dergelijk bericht onder zijn neus krijgt.
En de kans dat een Belgische of Nederlandse organisatie dergelijke beelden op hun respectievelijke websites gaat zetten is al helemaal onbestaande.
Stel je voor dat Anja Meulenbelt, Jaap Hamburger of Gretta Duisenberg dit soort afbeeldingen van ‘het andere Gaza’ online zouden brengen, en toch maar het ‘getto van Gaza’ blijven vergelijken met het ‘getto van Warschau’ – wat blijft er
dan nog over van hun geloofwaardigheid?
