Brabosh, 19 november 2009.
Van elke euro aan Oxfam gaat meer dan de helft naar de anti-Israel industrie. Koken kost geld, dat weten ze ook bij de anti-Israel-lobby.
Interessant bericht van onze noorderburen hoe en door wie de anti-Israel industrie wordt gesubsidieerd. Blijkt dat de Nederlandse afdeling Oxfam Novib, dat jaarlijks meer dan een half miljoen euro overheidssubsidie incasseert, met gulle hand meer dan de helft van haar jaarbudget uitdeelt aan organisaties die van Israelbashen een ‘eerbaar’ beroep maar vooral een zeer lucratieve business hebben gemaakt.
Het wordt hoog tijd dat de Nederlanders, die bij ons bekend staan om hun vrijgevigheid als dat nobele menslievende projecten dient, moeten beseffen dat achter de façade van Oxfam van hulp aan de armoedebestrijding in de wereld, meer dan de helft van hun donaties worden besteed aan organisaties die de vernietiging van Israel propageren ipv de hongerende bevolking van zeg maar Darfoer te helpen.
Het kan nooit de bedoeling zijn geweest dat ontwikkelingsgelden op deze manier wordt misbruikt en alzo haar doel mijlenver ver voorbij schiet. De Nederlandse Ratna Pelle op haar blog: “Het is misschien een nog grotere schande dat ondanks herhaalde berichten hierover de regering er niks aan doet.
Zo neemt het draagvlak voor ontwikkelingshulp af, terwijl die nuttig en noodzakelijk is.”
U moet het zich ook wel eens afgevraagd hebben: hoe komen die boze Arafatsjaaltjes toch aan het geld om de onophoudelijke stroom van ‘debatten’, demonstraties, websites, folders en wat dies meer zij te financieren? Stoppen de Saoedies ze zo nu en dan wat zakgeld toe? De Iranezen anders? Betalen de boze jongens en meisjes het zelf (ha! as if..)? Nee, niets van dit alles. U, de belastingbetaler betaalt voor al dit moois!
Geld dat bedoeld is voor armoedebestrijding gaat, via Oxfam Novib (509 miljoen euro subsidie deze kabinetsperiode), na wat met potjes geschoven te hebben, naar allerlei anti-Israel-propaganda in Nederland. Formeel heeft Oxfam uiteraard tot doel om armoede te bestrijden, maar in de praktijk heeft het een politieke agenda waar de meeste Nederlanders geen weet van hebben. Wanneer men moet kiezen tussen het inenten van 100.000 Afrikaanse kinderen tegen de mazelen of het vervelen van Nederlanders met gekleurde (non-)informatie maakt men een zuiver politieke keuze. Naast de inmiddels bij de vaste DDS-lezer bekende anti-‘racisme’ agenda, heeft men namelijk ook een anti-Israel agenda.
Bovendien heeft men een socialistische, politiek-islamitische en een imperialistische agenda, maar daarover wellicht een andere keer meer.
Op 21 mei 2008 gingen Andries van Agt (die overigens plaats heeft in een dekmantelorganisatie van de Internationale Socialisten: Stichting Stop de Bezetting) en de schrijver van het boek ‘The Holocaust Industry’ Norman Finkelstein met elkaar in ‘debat’. Een ‘debat’ tussen twee gelijkgestemden, twee ‘Israel-criticasters’ (om het eens vriendelijk te verwoorden). Zo ziet Oxfam het graag: ze belonen het met 1.035 euro. De Internationale Socialisten (IS) zien dit zo ook graag, en zo mocht Finkelstein ook, op kosten van de Universiteit van Amsterdam (UvA), met de grote vriendin van Hamas Miriyam Aouragh (lid van de Round Table van Oxfam) in ‘debat’.
De Internationale Socialisten worden overigens door Paul Aarts keurig bedankt (@00:30) voor het binnenhalen van Finkelstein. De UvA – of op zijn minst Aarts (bestuurslid Nederlands Instituut Palestina/Israel (NIPI) en present in het vriendenboekje van Rene Danen c.s.) – is sowieso goed bevriend met de IS, zoals ook blijkt uit de anti-Wilders bijeenkomst die in de UvA georganiseerd mocht worden door de IS. Voor de mensen die onbekend zijn met het IS-clubje: zie het dossier van Carel Brendel of, voor een zeer beknopte samenvatting, deze afbeelding (alleen op werkelijke grootte leesbaar). Aarts was overigens ook een van de vier ‘wetenschappers’ die Ramadan naar de UvA wilden halen.
We blijven nog even bij Aarts en zijn NIPI. Deze club heeft namelijk vaker subsidies van Oxfam mogen ontvangen. Zo kreeg men 8.500 euro om de door het ontbreken van de “de Palestijnse visie ‘eenzijdige’ beeldvorming” te herstellen. Dat lang niet iedereen de beeldvorming eenzijdig vindt, althans niet eenzijdig in het nadeel van de Palestijnen, vond Oxfam kennelijk niet zo relevant. Althans, een subsidie aan bijvoorbeeld de Israel Facts Monitorgroup heb ik niet kunnen ontdekken.
Naar het Nederlands Palestina Komitee (NPK) ging 21.319 euro. Doel van de subsidie was om alle activiteiten van het NPK te financieren: de demonstraties, de folders, het lobbywerk, zelfs de website werd door Oxfam betaald. Eerder kreeg deze club al 11.280 euro om ‘empathie’ onder de Nederlandse bevolking te krijgen voor de Palestijnen. Overigens kreeg deze club ook nog eens 5.000 euro toegestopt door Cordaid (437.059.720 subsidie deze kabinetsperiode) om meer aandacht voor ‘de langste bezetting ter wereld’ te vragen.
Dan Een Ander Joods Geluid (EAJG), Carel Brendel besteedde hier eerder al aandacht aan. EAJG heeft in 2008 50.000 euro mogen ontvangen, nadat men eerder dat jaar al 10.000 euro had gecasht. Zestigduizend euro bedoeld voor de EAJG-propaganda – leest u zelf de ‘project’omschrijvingen maar.
Aan FAST en Stichting De Balie, werd 25.000 euro besteed om ‘zichtbaar maken hoe ruimtelijke ordening gebruikt wordt als politiek instrument in Israel’, want dat leidt tot ‘apartheid’.
Enzovoorts. Ja, de lijst kan nog veel langer worden. Onder andere de eerder op dit weblog al gemelde subsidies ter hoogte van 15.000 euro voor Gretta’s Stop de Bezetting en 10.000 euro voor Stop de Oorlog. Het altijd objectieve UCP kreeg in 2008 120.000 euro (zie Jaarverslag 2008) voor Nederlandse activiteiten onder het kopje ‘conflictpreventie’. Een deel van de inkomsten van UCP gaat overigens direct door naar Stop de Bezetting (dat wordt voorgezeten door de antisemiet Gretta Duisenberg). UCP kreeg in alle voorgaande jaren ook al geld van Oxfam, maar toen werd de exacte grootte van het subsidiebedrag nooit gespecificeerd.
In totaal ging dus minstens 272.134 euro van Oxfam naar de Nederlandse afdeling van de anti-Israel-industrie (dit bedrag is een absoluut minimum, Oxfam is alles behalve transparant over de wijze waarop ze hun geld besteden, het werkelijke bedrag is waarschijnlijk eerder een veelvoud van het hier vermelde bedrag). Al deze bestedingen hebben, los van het waardeoordeel over de gesubsidieerde organisaties, niets van doen met armoedebestrijding.
Terwijl Oxfam deze anti-Israel-industrie financiert, sterven er per jaar 197.000 kinderen aan mazelen, dat zijn bijna 540 doden per dag, 22 per uur. Een prikje tegen dit virus kost slechts 2 euro en 65 eurocent. Voor het bedrag dat Oxfam aan de anti-Israel-industrie besteedde, hadden meer dan 100.000 Afrikaanse kinderen ingeent kunnen worden.
Maar ja, keuzes.
