Opeens wilde Hisam niet meer dood

26 maart 2004.

Opmerking Likoed Nederland: In dit artikel wordt voor de uitzondering nu wel melding gemaakt van de enorme gestructureeerde indoctrinatie van de Palestijnse jeugd richting geweld, waardoor vrede zo uitzichtloos is geworden.

Sinds het begin van de tweede intifada, in 2000, hebben 29 Palestijnse tieners zelfmoordaanslagen gepleegd. Soms uit overtuiging, soms zonder te weten wat hen te wachten stond. Hisam Bilal Abdo moest de jongste zelfmoordterrorist van de intifada worden, maar bedacht zich op het laatst.

Een bobbel onder de rode trui van Hisam Bilal Abdo wekte de argwaan van één van de soldaten bij de wegversperring van Hawara, bij Nablus op de Westelijke Jordaanoever. De 14-jarige scholier was op weg naar ‘de hemel met rivieren van honing en 72 maagden’, maar bedacht zich toen de militairen hem riepen. “Opeens wilde ik niet meer dood”, zei hij later.

Hisam, die de geschiedenis in moest gaan als de jongste zelfmoordterrorist van de intifada, zou zijn benaderd door de al-Aqsa Martelaren Brigades, die hem de seksuele geneugten voorhielden die martelaren in de hemel ten deel vallen. Voor zijn opoffering zou zijn moeder na zijn dood een kleine 20 euro krijgen, aldus het Israelische leger.

De soldaten die Hisam onder schot hielden bevolen hem zijn trui uit te trekken, waarna een grijs vest zichtbaar werd. Hisam was behangen met zo’n acht kilo explosieven. Toen het hem niet lukte het vest uit te krijgen, stuurden de militairen een ‘explosieven-robot’ op hem af, een op afstand bestuurde mechanische arm die meestal wordt gebruikt om explosieven op te blazen. De mechanische arm reikte Hisam een schaar aan, waarmee hij het ontstekingskoord dat uit het vest hangt, moest doorknippen. Toen de eerste poging mislukt riep hij: “Ik wil niet dood, ik wil niet dood.” Na enkele minuten lukte het toch.

Vorige week werd bij de wegversperring van Harawa de tienjarige Abdallah Quran aangehouden. Hij duwde een karretje met tassen en rugzakken voor zich uit. Eén tas was volgepakt met explosieven en een mobiele telefoon als ontsteker.

Abdallah was aan het werk en wist niet wat er in de tas zat. Voor een paar centen per dag brengt hij tassen van de ene naar de andere kant van de wegversperring naar de andere. Aan de Palestijnse kant had een man hem gevraagd ‘een tas met kleren’ naar de andere kant te vervoeren en daar aan een taxichauffeur te geven.

Eind februari arresteerde het leger drie Palestijnse jongens, van 11, 13 en 14 jaar, die op weg waren naar een zelfmoordaanslag.

Volgens de Palestijnse psychiater dr. Iyaad al-Saraj, directeur van het Gaza Centrum voor Geestelijke Gezondheid, is het ideaal van één op de vier Palestijnse kinderen om te sterven als sjaheed (martelaar).

Al-Saraj ondervroeg 1000 Palestijnse kinderen tussen de 10 en 19 jaar.
Volgens hem wordt de wens om een martelaarsdood te sterven aangewakkerd door Palestijnse media. Wie het op school goed doet, of zich sociaal nuttig maakt, krijgt geen schouderklopjes. Bewondering oogsten alleen zij die zich opofferen voor de Palestijnse zaak.

Ook Hisam, die niet goed kan leren, was volgens Israel onder de indruk van verhalen die zijn koranleraar vertelde over het paradijs.

“Ik wilde nu eens een held zijn”, zou de jongen, die er genoeg van had dat zijn klasgenoten hem aanspraken met ‘Lelijke Dwerg’, hebben verklaard.