Door rabbijn Binyomin Jacobs, voorzitter van het Rabbinaal College van Nederland en verbonden aan het Interprovinciaal Opperrabbinaat.
Artikel in ‘Het beloofde land’, rosj hasjana 1997.
Terwijl ik mij bezin en nadenk welke boodschap ik u, geachte lezer, dit jaar wil meegeven, worden we getroffen door het afschuwelijke bericht over de aanslag in Jeruzalem. Weer nieuwe doden, gewonden, pijn en verdriet. En vervolgens wordt ik gebeld door de radio: hoe denkt de Nederlands Joodse gemeenschap over de aanslag?
En dan begint het ‘representatie-toneel’ weer. Ieder meent gerechtigd te zijn om namens allen te kunnen spreken en er zijn er die zelfs bereid zijn voor heet Nederlandse volk te verkondigen dat de ander niet dit recht heeft.
Of het nu gaat om de Zwitserse gelden of om een aanslag, de hunker naar publiciteit overstijgt alles. Sommigen van ons geloven dat de essentie van ons Jodendom inderdaad bestaat uit “het naar buiten treden”, “wat denkt de wereld van ons?”. Het gaat om “de grote lijnen!”
Wellicht zullen een aantal van mij collega’s in de sjoels gedurende Jom Kippoer en Rosj Hasjana spreken over zaken die het wereldgebeuren betreffen, de politiek in Israël, misschien over onze verantwoordelijkheid ten opzichte van het milieu. En vervolgens roepen ze op tot naastenliefde, broederschap en eenheid, juist nu.
En ieder knikt instemmend en vind dat de rabbijn het weer goed en mooi heeft gezegd en de ‘grote lijnen’ duidelijk heeft verwoord.
Gedurende de Hoge Feestdagen worden van ons geen ‘grote lijnen’ verwacht, maar individuele inzet. Het joodse volk bestaat dankzij de kleine celletjes, de gezinnen, de individuen, die binnen hun eigen kleine heiligdom (het huis, het lichaam) kijken hoe ze zichzelf kunnen verbeteren in de verhouding mens-mens en in de verhouding mens-G’d.
Tesjoewa: onderzoek jezelf, kijk naar hetgeen je goed hebt gedaan en naar hetgeen nog verbetering behoeft.
Al die individuele gezonde celletjes zorgen er voor dat de grote joodse lijnen bewaard worden en het joodse volk en Israël de eeuwen weet te trotseren. Eenheid is het resultaat van individuele inzet om een goed mens te zijn. Wat onze omgeving van ons denkt is interessant, maar heeft geen enkele invloed op ons voortbestaan als Am Jisraeel.
Vergeet de hunker naar publiciteit, laat je niet afleiden door grote lijnen, verdrink jezelf niet in inhoudsloze kreten en resoluties, maar werk aan jezelf.
Probeer vetes bij te leggen, kijk waar en hoe je meer aan Jodendom kunt doen, neem op je om voor de ander meer te betekenen zonder er iets voor terug te ontvangen ….
Zo bereiden we ons voor op de Hoge Feestdagen. En als we dit oprecht doen, dan zal er automatisch de eenheid ontstaan waaraan ons volk zo een chronische behoefte heeft.
De eenheid die uiteindelijk het beste wapen is tegen onze vijanden, de eenheid die de beste garantie is dat we elkaar altijd zullen helpen en bijstaan, de eenheid die alleen kan ontstaan als we bereid zijn inhoudsloze resoluties en voornemens in te ruilen voor een oprecht zelfonderzoek.
Sjana towa (gelukkig nieuwjaar)
