Ingezonden brief van Likoed Nederland in het Nieuw Israelitisch Weekblad, 15 augustus 1997.
In zijn column ‘Weerzinwekkende statements’ (NIW, 8 augustus 1997) stelt Hans Knoop dat “de Israëlische regering doet alsof het nooit van Oslo gehoord heeft”.
Hij is blijkbaar kort van memorie. In januari 1997 is het Hebron-akkoord gesloten met de Palestijnse Autoriteit. Hiermee voerde de Likoed de Oslo-akkoorden uit, inclusief het daarin vastgelegde principe ‘land in ruil voor vrede’.
Het Hebron-akkoord bepaalt gedetailleerd waaraan de partijen zich dienen te houden. Voor Israel betrof dat met name de ontruiming van Hebron zelf, het geven van het land. Voor de Palestijnse Autoriteit betrof het met name het opnieuw bevestigen van afspraken uit de Oslo-akkoorden, die de PLO nog niet waren nagekomen. Voor het geven van land zou tenslotte vrede worden teruggegeven.
Een week voor de aanslag op de Machanee Jehoeda publiceerde de Israëlische regering een evaluatie van het Hebron akkoord, dat toen zes maanden oud was. Het constateert dat Israel zich volledig aan alle afspraken uit het akkoord heeft gehouden. Het bleek echter dat van de verplichtingen van Palestijnse zijde nog niets terecht is gekomen. Het Palestijnse Handvest is nog altijd niet gewijzigd. De afgesproken terreurbestrijding door de Palestijnse Autoriteit is een farce:
- Geen intensivering van de samenwerking inzake veiligheid voor de burgers maar de opschorting van deze samenwerking.
- Het niet bevorderen van een vreedzaam klimaat maar juist het oproepen tot geweld tegen Israël door de Palestijnse Autoriteit. Hans Knoop vermeldt bijvoorbeeld dat Arafat heeft gezegd dat hij tegen de aanslag is. Hij verzuimt te vermelden dat hij dat alleen in de Westerse media gezegd heeft en niet in de Arabische media. Integendeel, de officiele radio ‘Voice of Palestine’ noemde de aanslag zelfs een “militaire operatie”.
- Het niet bestrijden van terroristische organisaties. Deze zijn nog altijd niet ontbonden. Twee prominente Hamasleden zitten in Arafats kabinet.
- Geen aanhouding, vervolging of bestraffing van terroristen. Integendeel, minimaal 6 door Israël voor moord gezochte terroristen dienen in de Palestijnse politie. Honderdvijftig leden van Hamas bezetten sleutelposities in de Palestijnse politie.
- Geen confiscatie van illegale wapens, geen ontwapening van terroristische organisaties.
- Geen uitlevering aan Israël van de 31 terroristen voor wie Israël een uitleveringsverzoek heeft ingediend. In flagrante strijd met alle akkoorden bevestigde Arafats woordvoerder Nabil Aboe Rudeina zelfs daags na de aanslag: “niet één terrorist wordt uitgeleverd”.
Dit betreft allemaal afspraken waaronder Arafat nu al tweemaal zijn handtekening heeft gezet.
Waarom vindt Hans Knoop het dan een walgelijke uitspraak van de officiële Israëlische regeringswoordvoerder als hij zegt: “De Palestijnen kunnen niet gelijktijdig vrede en terrorisme hebben”?
Het gedogen van terrorisme gaat niet samen met vrede.
